Antoni Piotrowski (1853 - 1924)

Na popasie,1884

rotograwiura, papier 21 x 32 cm w świetle passe - partout (35 x 46 cm)

sygn. i dat. z płyty "Antoni Piotrowski Kraków 1884"

Grafika pochodzi z teki wydanej przez artystów krakowskich w 1884 r. w celu pomocy powodzianom w Galicji

Antoni Adam Piotrowski (ur. 7 września 1853 w Nietulisku Dużym, zm. 12 grudnia 1924 w Warszawie) – polski malarz, rysownik, ilustrator oraz poeta, twórca bajek dla dzieci. Był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” i członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, redaktor i wydawca tygodnika <em>Wieś Polska</em> (1906).

Piotrowski uczył się malarstwa u Wojciecha Gersona, w 1875 roku wyjechał jako stypendysta na studia do Monachium (w końcu października 1875 r. zgłosił się do Akademii Sztuk Pięknych – Naturklasse). Edukował się tam do 1877 pod kierunkiem Wilhelma Lindenschmita. W roku ukończenia studiów został uczniem Jana Matejki w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (od 1777 do 1779). W latach 1879−1884 przebywał w Paryżu.

W 1885 roku wyjechał do Bułgarii jako korespondent i rysownik brytyjskich czasopism <em>The Graphic London News</em> i <em>The Illustrated London News</em> oraz francuskich <em>Illustration</em> i <em>Le Monde illustré</em>.

W ciągu życia zilustrował ponad tysiąc książek, 3 tysiące artykułów oraz ponad 500 czasopism. Namalował prawie 3,5 tysiąca obrazów.