Pisałem już kiedyś o tej płycie ostatnio 30.04.2015 r. czyli prawie 10 lat temu /kiedy jeszcze chciało mi się pisać długie opisy/ ale zdania nie zmieniam i ta płyta jest nadal znakomita.

Polecam wszystkim którzy opanowali trudną ale piękną sztukę czytania:

"Oj roi się od płyt tej nowej Cassandry na Allegro no bo ile może strawić i wchłonąć rynek, myślę o projektach począwszy od "Blue Light Till Down" na tegorocznej produkcji skończywszy.

Fakt było kilka świetnych płyt od wspomnianej "Blue Light... poprzez "New Moon Daughter" na bluesowej "Belly Of The Sun" skończywszy ale potem ciągle to samo i to coraz łatwiej wręcz popowo.

Natomiast nie wznawia się świetnych zadziornych płyt wokalistki z lat 80-tych ze świeżą osadzoną w rockowo-funkowym rytmie muzyką z kapitalnymi młodymi poszukującymi muzykami w osobach znakomitego elektrycznego gitarzysty Jeana-Paula Bourelly, genialnego basisty elektrycznego Kevina Bruca Harrisa czy robiącego właśnie karierę Lonniego Plaxico a także wielu wspaniałych oryginalnie grających trębaczy a w zasadzie kornecistów takich jak: Olu Dara, Graham Haynes czy saksofonista Steve Coleman nie zapominając o doskonałym bębniarzu Marku Johnsonie.

Omawiana płyta pochodzi z 1986 roku i zawiera 8 świetnych kompozycji z których dwie to znane standardy z milesowskim "Blue in Green" na czele.

Płyta wręcz poraża wspaniałą rockową wręcz energią, do której mocny wibrujący czarny buntowniczy głos Cassandry doskonale pasuje a w dynamicznych aranżacjach czuje się jak ryba w wodzie i znakomicie nadąża za szybkim walkingiem sekcji rytmicznej, która gra z takim powerem jakby za chwilę świat miał się skończyć a świetne partie trąbek szybkie jasne i proste pozbawione swingu po prostu przecinają powietrze wspomagane buntowniczym saksofonem i pohukującym puzonem.

Bardzo dramatyczna to muzyka dająca pozytywnego kopa buntownicza i ogromnie spontaniczna. W ogóle druga połowa lat 80-tych to jazzowa ostra walka młodych muzyków z tradycyjnymi i gdyba ta walka została przegrana prawdopodobnie nie usłyszelibyśmy o Garym Thomasie, Gregu Ossbym, Courtneya Paine'a, posuwając się dalej o Johnie Zornie i innych genialnych muzykach nowojorskiej sceny niezależnej grającej właśnie taki acid jazz był inspiracją dla słynnych muzyków europejskich N.P.Molvaera czy Erika Truffaza. Wracamy do płyty.

Najciekawsze kompozycje to: 3,4,5,6 i 8 natomiast 2 i 7 najspokojniejsze utrzymane w rytmie onirycznych ballad.

Jak dla mnie to brzmi jak dobrze wysmażony stek po wegetariańskiej mdłej i monotonnej diecie i jak duża bania Jarzębiaku na deser /tak była kiedyś taka przedobra wódka w naszym kraju, o której młode pokolenie wychowane na Smirnoffie, Absolwencie i Finlandii może nie pamiętać/ podobnie jak o wczesnych wytrawnych płytach Cassandry Wilson."

Rzadka płyta były tylko 2 wydania jedno z 1986 a drugie już z 2001 roku dla W&W.

Więcej niż Koniecznie wstyd nie mieć.

8 utworów. Czas: 42:36. JMT PRODUCTIONS 1986, /dawna wytwórnia Stefana Wintera z W&W/ wyd. 1. Made in Germany.

Stan: Idealny z pomijanymi smużkami kilku mini rysek z ładną kompletną poligrafią.

Tutaj można posłuchać fragmentów wszystkich utworów: https://www.muziekweb.nl/fr/Link/JEX0996/Point-of-view

Tracks:

1 Square Roots 4:37

2 Blue In Green 4:07

3 Never 4:37

4 Desperate Move 7:55

5 Love And Hate 8:16

6 I Am Waiting 3:36

7 I Wished On The Moon 3:31

8 I Thought You Knew 5:37

Credits:

Cassandra Wilson (vocals);

Steve Coleman (alto saxophone, percussion);
Grachan Moncur III (trombone);
Jean-Paul Bourelly (guitar);
Lonnie Plaxico (acoustic & electric basses);
Mark Johnson (drums).