To drugi zbiór wierszy Szymborskiej, wydany po otrzymaniu literackiej nagrody Nobla w 1996 roku.

Dwukropek - tomik poezji Wisławy Szymborskiej - to drugi zbiór jej wierszy, wydany po otrzymaniu literackiej nagrody Nobla w 1996 roku. Trzy lata wcześniej ukazał się tomik Chwila. W Dwukropku znajduje się około dwudziestu wierszy - większość była publikowana w prasie. Krytyk literacki Tadeusz Nyczek uważa, iż mimo coraz bardziej obecnego motywu przemijania i refleksji dotyczącej śmierci - nie jest to tom pesymistyczny.

Co sugeruje dwukropek? Przykuwa do siebie roztargnioną myśl, zapowiada, że zaraz pojawi się to, co najistotniejsze. Daje poczucie stabilności i bezpieczeństwa niejako obiecując, że to, co ważne, najważniejsze słowa i rzeczy, myśli i znaczenia zostaną skrupulatnie wyliczone.

Z Dwukropkiem Wisławy Szymborskiej jest inaczej.

Wszystko, co najważniejsze, pojawia się przed nim: to, że nie ma większego znaczenia dla świata, czy się jest, czy się nie jest. Czy jest się tym, kim się jest, czy właśnie kimś innym. Czy wszystkim rządzi ślepy przypadek, czy nieznośnie precyzyjny determinizm. Obecność i nieobecność są światu doskonale obojętne, a indywidualność i poszczególność różnych istnień niewiele dla niego znaczy. Ową poszczególność i niepowtarzalność ocalić może jedynie poezja. O tym właśnie mówi Dwukropek. O chwilowości, zdarzeniowości, przemijalności, perspektywiczności i o tym, że największe znaczenie ma niejednoznaczność, bo jednoznaczność jest nieodwołalnie śmiercią poezji. Jej życie i żywioł to wielość sensów, wiele sposobów na mówienie o sobie i o świecie, nieustające stawianie znaków zapytania. Dwukropek pojawia się dopiero na końcu. To miejsce na odpowiedź świata. To milczenie, które jest jego jedyną odpowiedzią.

Na pierwszej stronie okładki wykorzystano motywy z rysunku Johanna Wolfganga Goethego.

Wisława Szymborska
Dwukropek
Biblioteka Poetycka Wydawnictwa a5
pod redakcją Ryszarda Krynickiego, tom 50
Wydawnictwo a5, Kraków 2005
150 x 210, 48 ss., twarda oprawa
ISBN 83-85568-76-X