W latach trzydziestych okrzyknięta największą gwiazdą polskiego kabaretu. Była również popularną aktorką filmową.Hannę Ordonównę wkrótce podziwia publiczność Francji, Austrii, Niemiec, USA.Pseudonim artystycznyprzyjęła od drugiego imienia ,a nazwisko Ordon, od wiersza Mickiewicza „Reduta Ordona”,
W dniu wybuchu wojny-1 września 1939 roku, wraz z M. Foggiem na Dworcu Gdańskim w Warszawie śpiewała dla żołnierzy wyjeżdżających na front (Hanka przywdziała mundur Strzelca Podhalańskiego i wraz z akordeonistą ruszyła na dworzec, śpiewać żołnierzom).
W listopadzie 1939, zadenuncjowana przez kolegę aktora T. Ortyma,aresztowana przez gestapo , więziona na Pawiaku za rzekomą współpracę z wywiadem angielskim Mężowi, obywatelowi Litwy, udało się sprowadzić ją do Wilna. Tam Ordon ka znalazła pracę w teatrze, .Po aresztowaniu przez NKWD wywieziona w nieznanym kierunku. Po wkroczeniu Armii Czerwonej nie przyjęła obywatelstwa sowieckiego, więc została aresztowana i podzieliła los tysięcy Polaków – zsyłkę do Uzbekistanu i katorżniczą pracę. Zwolniona po podpisaniu układu polsko-radzieckiego w lipcu 1941. Wraz z Armią gen. Andersa wyjechała na Bliski Wschód, dając koncerty w teatrzykach żołnierskich II Korpusu. Opiekowała się także osieroconymi polskimi dziećmi, które udało się jej wywieźć z ZSRR. Dopóki zdrowie pozwalało, Ordonówna śpiewała dla żołnierzy, organizowała prowiant i kwatery dla uchodźców oraz sierociniec dla ---- kilkuset dzieci polskich, które następnie przetransportowała do Indii.Pod pseudonimem Weronika Hort opublikowała książkę „Tułacze dzieci” (Bejrut 1948), wspomnienia o akcji ratowania polskich sierot wojennych w Rosji.
Coraz bardziej słabła.Pod koniec życia, kiedy nie starczało już sił na śpiewanie i taniec, wyrażała się w malarstwie. Tworzyła portrety, pejzaże i obrazy religijne.
„Gdy już zabraknie łez, trzeba się śmiać! A świat jest pomimo wszystko piękny” – tak na rok przed śmiercią podpisała Hanka Ordonówna swój portret. Jej uśmiech przetrwał w piosenkach, ponadczasowych przebojach.
Hanka Ordonówna zmarła 8 września 1950 roku i zgodnie z własną wolą spoczęła na cmentarzu polskich uchodźców w Bejrucie, założonym w 1947, obok żołnierzy, dla których wiele razy śpiewała. Uroczystości pogrzebowe poprowadził ksiądz kapelan Kamil Kantak – spowiednik i przyjaciel piosenkarki, a na grobie wyryto cytat z biblijnego psalmu.
W latach 90-tych sprowadzono szczątki artystki do ojczyzny
12 maja 1990 złożono je do grobu w Alei Zasłużonych na Starych Powązkach. Na murze nad grobem widnieje płaskorzeźba – podobizna Matki Boskiej Ostrobramskiej, znak religijności Ordonki i jej serdecznych związków z Wilnem.
Taki to był w ogromnym skrócie... los Wielkich Patriotów-przesladowanych ,a to przez kapusiów,a to niemca a to ruska
Dla jednych Wielcy Patrioci ,Wielcy Polacy ,dla tych innych „wielcy wrogowie”…
No i była osobą wierząca..
I znowu te czasy nastały (13.XII.2023 roku)
…a Ordonka śpiewa i śpiewać będzie…
Serdecznie polecam