Obraz z 1974 roku, olej, tektura. Wymiary bez ramy: szer.34,5 cm, wysokość: 54,5 cm.
Anna Maślakiewicz-Brzozowska urodziła się w 1912, zmarła w 1987 roku. Była córką znanego krakowskiego malarza, Władysława Maślakiewicza oraz żoną karykaturzysty i rysownika, Stefana Brzozowskiego. W latach 1931-1936 studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Władysława Jarockiego, Teodora Axentowicza oraz Xawerego Dunikowskiego. Anna Maślakiewicz-Brzozowska była członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, od 1950 roku należała do Związku Polskich Artystów Plastyków.

Tworzyła głównie w technice olejnej, rzadziej wykorzystywała akwarelę i gwasz. Podejmowała bardzo różne tematy, malowała wielopostaciowe kompozycje figuralne („Przedszkole”, „W pracowni”), portrety, studia postaci czy widoki architektury oraz współczesnych i historycznych wnętrz (np.”Sypialnia Zygmunta Starego w Zamku Królewskim na Wawelu”), jednak ulubionymi tematami artystki były nastrojowe pejzaże oraz martwe natury. Bezsprzecznie można określić ją mianem malarki kwiatów, gdyż misternie ułożone w wazonach kompozycje roślinne stanowią znaczną część twórczości Anny Maślakiewicz-Brzozowskiej. Prace artystki należy zaliczyć do nurtu realizmu, chociaż świat w jej obrazach nie jest obiektywną kopią natury, a wynikiem subiektywnego oglądu, przetworzonego przez wrażliwość autorki.

Pejzaże malarki zachwycają wielością odcieni zieleni, od jasnych i żywych, po ciemne, wpadające w czerń i granat. W krajobrazach malowanych w latach 50. i 60. artystka sięgała często po warsztat impresjonisty.

Martwe natury Anny Maślakiewicz-Brzozowskiej charakteryzują się intymnością, są bardzo kobiece. Artystka różnie podchodziła do formy swoich obrazów. Niektóre z nich malowała z ogromnym pietyzmem, oddając m. in. liczne elementy fizjonomii roślin: drobne żyłki na płatkach, przebarwienia i narośle, wdzięczne wygięcia łodyg. W innych przypadkach malarka odchodziła od odtwarzania szczegółów, porzucała kreskę i kontur na rzecz plamy oraz kolorystycznej kreacji obrazu. Anna Maślakiewicz-Brzozowska często wykorzystywała małe formaty, w których doskonale widoczna jest dopracowana technika i pewna ręka artystki. Aspekty te można zauważyć w pracach "Kwiaty w wazonie I" oraz "Kwiaty w wazonie II". Ogólnie jako cechy charakterystyczne malarstwa Anny Maślakiewicz-Brzozowskiej można wymienić żywą kolorystykę, harmonijną kompozycję oraz malowanie impastem.