Sprzedany - obraz zrealizowany na zamówienie. Olej na płótnie, 100/150 cm.
Chętnie podejmę się podobnej tematyki...lub całkiem innej :)
Jestem absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Szczecinie. Maluję na zlecenie, tematyka zależy tylko od wyobraźni klienta. W ogłoszeniu prezentuję niesamowity obraz słynnego impresjonisty Claude'a Moneta o tytule "Spacer po klifie w Pourville".
Trochę więcej o obrazie:
Cliff Walk w Pourville to obraz francuskiego malarza impresjonistów Claude'a Moneta z 1882 roku. Obecnie rezyduje w Instytucie Sztuki w Chicago. Jest to pejzaż przedstawiający dwie kobiety na klifie nad morzem.
Inspiracją dla płótna był dłuższy pobyt w Pourville w 1882 roku. Monet osiadł w wiosce między lutym a połową kwietnia, kiedy to napisał do swojej przyszłej żony, Alice Hoschedé: „Jak piękna staje się wieś i jaka to radość chciałbym pokazać ci wszystkie jego zachwycające zakamarki i zakamarki!" Wrócili w czerwcu tego roku. Dwie młode kobiety stojące na szczycie urwiska mogą być córkami Hoschedé, Marthe i Blanche; [1] sugerowano również, że postacie przedstawiają Alice i Blanche, które w tym czasie malowały się na dworze [2].
Poszczególne elementy obrazu są ujednolicone dzięki malowaniu pędzlem; krótkimi, ostrymi pociągnięciami malowano trawy na klifie, kobiecą draperię i odległe morze. Poczucie ruchu sugerowane przez kaligrafię malarską było własnością pracy Moneta w latach 80. XIX wieku i jest tutaj używane do konotowania wpływu letniego wiatru na postacie, ziemię, wodę i chmury poruszające się po niebie. Podczas malowania Monet zmniejszył rozmiar skalistego cypla po prawej stronie, aby lepiej zrównoważyć proporcje kompozycji; [4] zauważono jednak również, że ten wtórny klif był późnym dodatkiem do płótna i nie był częścią oryginalny projekt.[5] Prześwietlenie obrazu wskazuje, że artysta pierwotnie namalował trzecią postać do zgrupowania, a następnie ją usunął.[6]
Opisując podobne prace artysty, historyk sztuki John House napisał: „Jego szczyty klifów rzadko ukazują pojedynczy obszar. Zamiast tego są przerwy w przestrzeni; oko posuwa się w głąb dzięki serii skoków; odległość wyraża się zachodzącymi na siebie płaszczyznami oraz perspektywą atmosferyczną, a nie liniową – poprzez zmiękczenie ostrości i zmiany koloru”[7].
Serdecznie zapraszam do kontaktu,
Karolina