Adam Młodzianowski,

Teatr, lata 50-te

drzeworyt, 20 x 18 cm w świetle passe - partout,

rama 29 x 27 cm

Adam Młodzianowski (ur. 14 sierpnia 1917 w Kaliszu, zm. 15 kwietnia 1985 w Londynie)– polski artysta plastyk, zajmował się grafiką książkową, drzeworytem, aranżacją wnętrz muzealnych, oraz powstaniec warszawski.

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, osiadłej na ziemi kaliskiej od XIX w. Jego rodzicami byli Tomasz i Maria z d. Skórzewska[2]. W 1934 złożył egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Kaliszu[3]. Edukację artystyczną prawdopodobnie rozpoczął w Warszawie[1]. Odbył tam podczas okupacji niemieckiej tajne studia drzeworytu u Tadeusza Cieślewskiego (syna) i grafiki użytkowej u Tadeusza Gronowskiego i Bonawentury Lenarta. Dzięki temu szybko, bo już w 1945 uzyskał dyplom ukończenia studiów w krakowskim Państwowym Instytucie Sztuk Plastycznych.

Należał do Grupy 9. Grafików, z którą wystawiał swoje prace (głównie drzeworyty), przez cały okres jej istnienia (1947–1960). Był długoletnim wykładowcą i profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Opracował graficznie liczne pozycje książkowe i nutowe dla Polskiego Wydawnictwa Muzycznego w Krakowie, a także – Wydawnictwa Literackiego i Wydawnictwa „Arkady”. Był również twórcą wielu ekslibrisów, sporządzonych techniką drzeworytu, a nawet pocztówek świątecznych – wielkanocnych i bożonarodzeniowych. Za swoją bogatą gatunkowo twórczość otrzymał szereg nagród i wyróżnień na wystawach i konkursach sztuki w Polsce i za granicą.

Stworzył kilka wystaw, które należą do najważniejszych osiągnięć w jego dorobku[1]. Na Zamku Królewskim na Wawelu były to: „Skarbiec koronny" (1960), „Zbrojownia" (1963), „Wschód w zbiorach wawelskich" (1965) oraz „Wawel zaginiony" (1975). Ponadto zaaranżował wnętrza muzealne w zamku w Baranowie Sandomierskim (1967), wystawy stałe pt. „Przemiany stylowe w sztuce europejskiej od wczesnego średniowiecza do połowy wieku XIX" na zamku w Pieskowej Skale (1970) oraz „Broń w dawnych wiekach" w Wielkim Refektarzu zamku w Malborku (1970) i renesansowym ratuszu w Tarnowie, mieszczącym Muzeum Okręgowe (1972). W 1970 przedstawił w Londynie wystawę „Tysiąc lat sztuki w Polsce”. Ekspozycje muzealne na Wawelu i zamku w Pieskowej Skale realizował w ścisłej współpracy z prof. Jerzym Szablowskim, ówczesnym dyrektorem obu placówek. Zaprojektował również wnętrza Muzeum Karola Szymanowskiego w willi „Atma” w Zakopanem. Oprócz praktycznej działalności na polu wystawiennictwa muzealnego, zajmował się także zagadnieniami teoretycznymi z tej dziedziny. Napisał kilka rozpraw na ten temat.

Jego autorstwa było opracowanie plastyczne filmu dokumentalnego <em>Straż wawelskiego skarbca</em>, wyprodukowanego w 1968. Reżyserem i scenarzystą obrazu był Zbigniew Bochenek.

Na cztery dni przed wprowadzeniem w Polsce stanu wojennego wyjechał z rodziną do Wielkiej Brytanii. Początkowo zamierzał wrócić do kraju, jednak dramatyczne wiadomości dochodzące z Polski skłoniły go zmiany decyzji i pozostania w Anglii. Nie wykluczał tego, że już na zawsze. Tak też się stało, zmarł bowiem w Londynie w 1985.