André Frénaud (1907-1993) – jeden z najwybitniejszych poetów francuskich II poł. XX wieku, początkowo bliski surrealizmowi, szybko wypracował jednak własną, oryginalną poetykę, inspirowaną antropologią filozoficzną, malarstwem oraz obserwacją natury. Przyjaźnił się z wieloma malarzami i poetami, m. in. ze Zbigniewem Herbertem, który tłumaczył jego wiersze i był autorem wyboru do – jak dotąd jedynego po polsku – tomu jego wierszy: Nie ma raju. PIW, Warszawa 1968. Do prezentowanego tomu wiersze wybrał, przełożył z francuskiego i opracował Ryszard Mierzejewski.