CZARNY SZKAPLERZ SIEDMIU BOLEŚCI MATKI BOŻEJ.

Szkaplerz stanowią dwa dość duże kawałki czarnego filcu (5 x 7 cm), połączone sznurkiem. Na pierwszym kawałku (nosi się go na piersiach) widnieje ikona Matki Bożej z siedmioma mieczami w sercu i napisem <em>MATER DE SEPTUM DOLORES ORA PRO NOBIS</em> (<em>Matko Siedmiu Boleści, módl się za nami). </em>Na drugim płatku szkaplerza widnieje tzw.<em> Pieta </em>- obraz Matki Bożej z Ciałem Chrystusa na kolanach.

Poniżej informacje o szkaplerzu:

<em>Czarny Szkaplerz Siedmiu Boleści Matki Najświętszej. Szkaplerz Matki Bożej Bolesnej.</em>

<em>W Wielki Piątek 1240 roku modlący się bracia ujrzeli Matkę Bożą ubraną w długi czarny płaszcz i trzymającą w dłoniach czarny szkaplerz. Podczas tej wizji Maryja nadała zakonnikom nazwę „Sług Maryi” (Serwitów), ofiarowała im regułę świętego Augustyna i nakazała, aby nosili czarne habity dla przypomnienia o boleściach, jakie musiała znosić. W 1304 r. Stolica Apostolska zatwierdziła ich zakon.</em>

<em>Serwici dla wiernych zrobili mały szkaplerz MB Bolesnej czyli Siedmiu Boleści NMP. Składa się  on z dwóch prostokątnych płatków czarnego sukna. Ozdoby na szkaplerzu są dozwolone i dowolne, najczęściej jest to wizerunek MB Bolesnej. Tasiemki lub sznurki mogą być dowolnego koloru. Noszony jest przez Bractwo Siedmiu Boleści Matki Bożej i przez tercjarzy serwitów. Może być zastąpiony medalikiem Matki Bożej Bolesnej z siedmioma mieczami przeszywającymi Jej Serce.</em>

<em>Obowiązki noszącego szkaplerz to modlenie się codziennie 15 minut w intencjach zakonu Serwitów i Kościoła (zalecana jest Koronka do Siedmiu Boleści), w tym co najmniej jedno „Zdrowaś Maryjo”, jedno „Witaj Królowo” oraz jeśli to możliwe wykonanie jakiegoś uczynku miłosierdzia wobec cierpiących cieleśnie, czy duchowo.</em>

<em>Korzyści ze spełniania obowiązków i stałego noszenia czarnego szkaplerza to udział w darach duchowych zakonu Serwitów oraz uczestnictwo w zasługach braci i sióstr Bractwa od siedmiu Boleści, a także prawo do licznych odpustów udzielonych temu szkaplerzowi lub związanemu z nim bractwu (potwierdzonych przez Kongregację ds. Odpustów 7 marca 1888 r.).</em>

<em>Dawniej serwici byli jedynymi upoważnionymi do nadawania szkaplerza i zakładania bractwa. Obecnie prawo kanoniczne upoważnia każdego kapłana do udzielania sakramentaliów, a więc i tego szkaplerza, ale przynależność do Bractwa i wpis do księgi brackiej jest konieczny. W Polsce Bractwo Siedmiu Boleści Najświętszej Marii Panny erygowane przez zakon Serwitów jest przy Kościele Franciszkanów w Krakowie. Tam jest prowadzona księga bracka i tam też można przystąpić do bractwa.</em>