KLASYKA POLSKIEGO (choć w tym przypadku francusko-polskiego) KINA.

Kaseta jest wiekowa, ale można ją określić jako fabrycznie nową, gdyż nigdy nie była używana, natomiast etui nosi niestety ślady "długiego życia"

"Danton" powstał na kanwie teatralnej sztuki "Sprawa Dantona" i w swojej formie jest niezwykle sceniczny. Jego siła leży w dialogach, a większość najważniejszych scen rozgrywa się wewnątrz pomieszczeń. Nie mają więc czego szukać w "Dantonie" zwolennicy kina przeładowanego akcją, scenami batalistycznymi czy efektami specjalnymi.

Nie jest to również typowy film o Rewolucji francuskiej, akcja filmu rozpoczyna się w momencie, w którym monarchia została już zniesiona, a faktyczna władza leżała w rękach Komitetu Ocalenia Publicznego. Dramat zbudowany jest na konflikcie między Georges'em Dantonem i Maximilienem de Robespierre'em, rozterkach Komitetu, który w ich opinii dla ratowania rewolucji musiał skazać na śmierć jednego ze swoich założycieli i wreszcie na procesie tytułowego bohatera.

Sukces filmu opiera się przede wszystkim na znakomitych kreacjach Wojciecha Pszoniaka i Gerarda Depardieu, który podczas scen przesłuchania przed trybunałem dał pokaz niebywałego kunsztu aktorskiego oraz zdolności oratorskich. Wypowiadane przez niego porównanie rewolucji do Kronosa miało niezwykłą moc i wydźwięk. W rolach drugoplanowych obsadzona została śmietanka polskich aktorów (wśród Komitetu ocalenia Publicznego) oraz znakomici francuscy aktorzy teatralni i filmowi (wśród zwolenników Dantona). Artyści tacy jak Krzysztof Globisz, Andrzej Seweryn i Bogusław Linda stworzyli bardzo charakterystyczne i interesujące postaci. Każdy z nich wniósł coś do obrazu mistrza. Na szczególną uwagę zasługują przemowy Bourdona granego przez Andrzeja Seweryna oraz gra Lindy, jakże odmienna od Jego najgłośniejszych ról. Znakomicie ze swojego zadania wywiązali się również państwo Starscy. Scenograf Allan oraz jego żona, Wiesława, odpowiedzialna za kostiumy zadbali o najmniejsze detale, dzięki czemu dzieło sprawia wrażenie wiarygodnego źródła historycznego.