Akcja tej książki toczy się - jak zwykle u Curwooda - na Dalekiej Północy. Bohaterem jest dzielny policjant Jim Kent, który sądząc, że jego rana jest śmiertelna, składa fałszywe zeznanie: przyznaje się do zabójstwa, za które został już skazany niewinny człowiek. Okazuje się jednak, że Kent wyzdrowieje... Przeniesiony ze szpitala do więzienia, czeka na proces. Jaką rolę odegra w tej historii piękna Marette?

"Oczy Kenta błyszczały. Twarz była czerwona. Lecz nie o śmierci myślał w danej chwili. Przez mózg przelatywały mu wspomnienia znanych miejsc, mogących zapewnić kryjówkę i bezpieczeństwo. Żaden człowiek na Dalekiej Północy nie znał lepiej od niego zapadłych kątów, przelicznych zakamarków nieznaczonych na mapie, gdzie słońce wstaje i idzie spać, nie pytając prawa o pozwolenie. Byle skoczyć przez to okno, byle mieć siły do drogi, a policja może go szukać i sto lat bez żadnego rezultatu. Układał już marszrutę. W dół rzeki, do Polarnego kręgu. Odszuka Marlette Radisson. O tak, choćby nawet żyła w nędznych barakach fortu Simpsona, odszuka ją niewątpliwie! A potem? Och, dalej wiele dróg miał przed sobą. Byle dziewczynę znaleźć, to najważniejsze...".

Wydawnictwo ISKRY, Warszawa 1956, okładka miękka, okładka odeszła od grzbietu, ale skład jest cały, wyjątkowo lekko jak na te lata pożółkłe strony dlatego stan oceniam na dobry +