Dwie monety z czasów biblijnych, współczesne Jezusowi, wzmiankowane w Ewangeliach, będące w codziennym użytku w pierwszej połowie pierwszego wieku na obszarze Judei. 1. Bardzo rzadka moneta Heroda Antypasa (lata 4 pne - 39 ne) zachowana w dobrym stanie - w pełni widoczny napis HEROD TETRARCHA (na awersie) i TYBERIADA (na rewersie). To Herod Antypas był obecny przy skazaniu Jezusa na śmierć, również on kazał aresztować i ściąćJana Chrzciciela (pod wpływem pasierbicy Salome, córki Herodiady i Heroda Filipa). Moneta zamknięta w gradingowanej (ocenionej przez rzeczoznawcę) nieotwieralnej slabie co gwarantuje autentyczność. Ewangelista Łukasz opisuje to tak: Na widok Jezusa Herod bardzo się ucieszył. Od dawna bowiem chciał Go ujrzeć, ponieważ słyszał o Nim i spodziewał się, że zobaczy jaki znak, zdziałany przez Niego. Zasypał Go też wieloma pytaniami, lecz Jezus nic mu nie odpowiedział. Arcykapłani zaś i uczeni w Piśmie stali i gwałtownie Go oskarżali. Wówczas wzgardził Nim Herod wraz ze swoją strażą; na pośmiewisko kazał ubrać Go w lśniący płaszcz i odesłał do Piłata. W tym dniu Herod iPiłatstali się przyjaciółmi. Przedtem bowiem żyli z sobą w nieprzyjaźni. {Łk 23,8-12} Moneta przedstawia pionową gałązkę palmową otoczoną greckim napisem „Herod Tetrarcha”.
Nazwa miasta - Tyberiada (nazwana przez Antypasa na cześć rzymskiego cesarza Tyberiusza) - gdzie bito monety, zawarta jest w wieńcu na rewersie.
Herod Antypas "lis" Rok 34 (30-31 ne)
Średnica: 24 mm, Waga: 11,33 g
Awers: Reed pionowo, data „Heroda Tetrarchy”
Rewers: Inskrypcja w wieńcu „Tyberias” Ref: RPC 4926, TJC 84 2.
"Tribute Penny" - moneta biblijna , Denar Tyberiusza, na podstawie tego typu monety Jezus Chrystus {Ew. Mateusza 22:17-21} nauczał: „Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis? Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.”
Awers: Głowa Tyberiusza w prawo. Napis: TI CAESAR DIVI AVG F AVGVSTVS Tłumaczenie: Tyberiusz Cezar Divi Augusti Filius August. Tyberiusz Cezar, syn boskiego cesarza Augusta (Augustus).
Rewers: Postać kobieca, drapowana, prawa, siedząca, trzymająca prawą gałąź i odwrócona włócznia, na krześle z ozdobnymi nogami pod krzesłem potrójna linia. Napis: PONTIF MAXIM Tłumaczenie: Pontifex Maximus Moneta srebrna Waga: ~3,6 g; Średnica : 18mm; Mennica: Lugdunum, współczesny Lyon.
- - - - - - -
ŻEBY WIDZIEĆ TRZEBA WIEDZIEĆ :
HEROD Antypas (ur. ok.22 p.n.e., zm. po39 n.e.) – tetrarcha Galilei i Perei od 4 p.n.e., syn Heroda Wielkiego i brat Heroda Archelaosa. Założyciel Tyberiady. Po śmierci Heroda Wielkiego, cesarz rzymski August podzielił swoje królestwo między trzech jego synów. Herod Antypas otrzymał czysto żydowskie, ale szeroko oddzielone tereny – Galileę i Pereę (żydowską Transjordanię). Antypas odgrywa kluczową rolę w Nowym Testamencie co zwiększa atrakcyjność jego monet, które są trudno dostępne na rynku numizmatycznym. Poślubił swoją bratową Herodiadę, czym wywołał oburzenie wśród Żydów. Skazał na śmierć krytykującego ten związekJana Chrzciciela. W 39 roku został skazany na wygnanie przez Kaligulę. „A król Herod (Antipas) usłyszał o nim (bo jego imię rozprzestrzeniło się po całym świecie) i powiedział, że Jan Chrzciciel zmartwychwstał” (Marka 6:14).
TYBERIUSZ Klaudiusz Neron był drugim cesarzem rzymskim z dynastii julijsko-klaudyjskiej, która panowała w latach 27 p.n.e. – 68 n.e. Zasłynął jako świetny wódz, jednak pamięć o jego zwycięstwach niewątpliwie przyćmiły opowieści o dekadenckich fanaberiach starego monarchy na wyspie Capri. Gdy Tyberiusz oddawał się uciechom, we wschodniej prowincji cesarstwa – Palestynie miały miejsce wypadki, które na zawsze zmieniły bieg historii. Tam swoje nauki głosił i został ukrzyżowany Jezus Chrystus. Urodził się w 42 roku p.n.e. jako syn Tyberiusza Klaudiusza Nerona i Liwii Druzylli. W 39 r. p.n.e jego matka rozwiodła się z jego biologicznym ojcem i poślubiła Oktawiana (później pierwszego cesarza), który adoptował pasierba. W związku z tym zyskał on prawa do tronu. Wstąpił na tron w 14 r. n.e. już jako mężczyzna dojrzały. Liczył wówczas pięćdziesiąt pięć lat. Uchodził za człowieka wyniosłego i nieprzystępnego. Zapamiętano go jako mrocznego i ponurego samotnika, choć potrafił znakomicie przemawiać w senacie, dzięki starannemu wykształceniu oraz zainteresowaniu literaturą. Czas spędzony u boku cesarza-ojczyma wykorzystał przede wszystkim dla zdobycia doświadczenia politycznego i wojskowego. Kariera przyszłego cesarza rozpoczęła się dość wcześnie, ponieważ został kwestorem (sędzia śledczy i oskarżyciel publiczny) w wieku 17 lat. Został konsulem w 13 roku p.n.e. W czasach republiki konsulowie posiadali niemal nieograniczoną władzę cywilną, wojskową i religijną, która stopniowo słabła wskutek tworzenia urzędów przejmujących ich kompetencje. W czasach cesarstwa konsul był już wyłącznie funkcją honorową. Tyberiusz zapisał się w historii jako jeden z największych rzymskich dowódców. Jego podboje Panonii (obecnie tereny zachodnich Węgier, wschodniej Austrii, północnej Chorwacji), Dalmacji (dziś Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra, Kosowo), Recji (wschodnia Szwajcaria, Lichtenstein, zachodnia Austria) oraz części Germanii położyły podwaliny pod północną granicę państwa. Tyberiusz zapisał się nie tylko na kartach historii. Informacje o nim zawarte są także w Biblii. To w czasach jego rządów działał i poniósł śmierć krzyżową Jezus Chrystus. Działo się to gdy namiestnikiem Judei był Poncjusz Piłat. Jak relacjonuje ewangelista św. Łukasz w piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza rozpoczął swą działalność Jan Chrzciciel. Wspomnienie o władcy przywołuje także Tyberiada, miasto nad Jeziorem Galilejskim nazwane tak na jego cześć. O rzymskim numizmacie z czasów Tyberiusza wspomina w swej ewangelii św. Marek (Mk 12: 13-17).
Uważa się, że monetą, która podano Jezusowi pytając czy należy płacić podatki cezarowi był srebrny denar z wizerunkiem władcy i jego matki Liwii Druzylli. Zbawiciel pokazał denara zebranym i zapytał czyj to wizerunek. Gdy padła odpowiedź, że cezara rzekł: „Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga”. Podobne przedstawienia jak na opisanym powyżej denarze występowały także na złotych aureusach. Monety te wybijano zazwyczaj w kruszcu próby 980/1000. Ich waga, na przestrzeni lat, oscylował pomiędzy ok. 7,80 a 6.60 g. Aureusy produkowano m.in. w Lugdunum czyli dzisiejszym Lyon we Francji. Miasto założono w 43 r. p.n.e. Było stolicą rzymskiej prowincji Gallia Lugdunensis. Około. 15 r. p.n.e., za panowania Oktawiana, uruchomiono tam mennicę, która zastąpiła mennicę funkcjonującą w Hiszpanii. Wybór miejsca był podyktowany dogodnym położeniem między hiszpańskimi kopalniami srebra i złota a ośrodkami, w których stacjonowały legiony nad Renem i Dunajem, strzegące bezpieczeństwa północnych granic imperium. Tyberiusz i jego złoty aureus. Złoty aureus z mennicy w Lyonie, po 16 r. n.e.; na awersie głowa Tyberiusza, na rewersie matka cesarza Liwia Druzylla jako personifikacja pokoju (Pax); Awers aureusa zdobiła głowa Tyberiusza w wieńcu laurowym, zwrócona w prawo. W otoku napis: TI CAESAR DIVI AVG F AVGVSTVS (Tyberiusz, syn boskiego cesarza Oktawiana Augusta, cesarz). Na rewersie widniała siedząca postać kobiety – matka cesarza Liwia Druzylla jako personifikacja pokoju (Pax), zwrócona w prawo, trzymająca berło i gałązkę. W otoku napis: PONTIF MAXIM (najwyższy kapłan). W I i II w. rzymski system monetarny składał się z monet złotych (aureusów), srebrnych (denarów), mosiężnych (sestercji, dupondiusów) oraz miedzianych (asów, semisów, kwadransów). Jeden aureus równał się 25 denarom = 100 sesterciom = 200 dupondiusom = 400 asom = 800 semisom = 1600 kwadransom.
WYPRZEDAŻ PRYWATNEJ KOLEKCJI
Gwarancja oryginalności GLIWICKIEGO CENTRUM NUMIZMATYCZNEGO
Możliwość weryfikacji autentyczności:
https://eccgrading.pl/grading-weryfikacja
