Wyprzedaż pamiątek z dawnych lat i podróży tu i tam.
Szkoda żeby leżały nieużywane, może znajdą drugie życie :)

Tym razem stylowy dzbanek z zastawy stołowej do wrzątku, kawy dobrej niemieckij firmy WMF.

WMF, właściwie Württembergische Metallwarenfabrik, to firma powstała w 1880
w małym niemieckim miasteczku Geislingen przy rzece Steige.
W krótkim czasie poprzez doskonałą jakość i przejęcia konkurentów została największą firmą produkującą wyroby platerowane w różnych technikach, choć nie tylko platery były w ich ofercie.
Międzynarodowe katalogi ówczesnych czasów doceniały projekty WMF i precyzję wykonania, zwłaszcza w okresie królowania luksusowego stylu ArtDeko.

Sygnatura „WMF” lub „W.M.F.” czcionką szeryfową lub bez, najczęściej umiejscowiona w ozdobnym obramowaniu zwanym kartuszem.
Zauważyć w niej można czasem nietypowy kształt litery „F”.
W tej sygnaturze litera „G” poniżej WMF oznacza nazwę miasta, które jest oryginalną siedzibą firmy (Geislingen an der Steige).
Znaki „WMF” tego typu były używane od 1880 do około 1918 roku.
Potem właściwie już tylko oznaczenia stylizowane, literowe bez ikon.

Czasem występują dodatkowe oznaczenia:
„EP” oznacza wyrób platerowany metodą galwaniczną.
„NS” oznacza Neusilber (Alpacca), czyli bazowy metal pod platerowanie.
„I/O” oznacza standardowe pokrycie srebrem, czyli 1g srebra na 1dm2 bazowego metalu.
„as” znaczy „antique finish”
„B” znaczy Britannia, a mianowicie metal na podstawie cynku, antymonu oraz miedzi,
który służył jako metal bazowy pod platerowanie srebrem.
Litera „M” oznaczałaby mosiężną podstawę.
W tej sygnaturze „g” oznacza zastosowanie elementów złoconych w wyrobie platerowanym.

Oznakowanie ze strusiem(niem. Straub) , który jest znakiem marki „WMF” pojawiło się na początku wieku.
Struś pojawiał się w rombie umieszczonym na paskowanym tle w latach 1903-1910.
Tło będące połączeniem rombu z półkolem informuje nas o tym, że dany wyrób został
wyprodukowany na eksport na rynek francuski w latach 1909 – 1914 do czasu I Wojny Światowej.

W wystawionym dzbanku do gorączej wody (lub kawy) jest kolejna modyfikacja znakowania - górna część pola łuku bez paskowania
oznacza raczej wczesną produkcję około 1906-1910 na rynek wewnetrzny, a ręcznie wydrapany ciąg znaków "A1100 D9/N" (o ile dobrze interpretuję ryski)
może sugerowować kantynę oficerską lub indywidualny serwis oficerski.

Nie znam losów wojennych serwisu, ale w międzywojniu przodek mieszkał w Warszawie, po Powstaniu Warszawskim pozostał tylko dzbanek i kilka łyżeczek, teraz już tylko sam dzbanek na "wrzątek".
Swoje przeszedł, powierzchnia nie jest idealnie gładka i widać miniryski po czyszczeniach, a od spodu prześwituje nieco mosiądz.
Za to nadal zachowal piękny kształt z ktorego WMF było słynne.

Wymiary:
szerokość maksymalna (bez uchwytu) - 12 cm
wysokość samego dzbanka z otwartą pokrywką - 18 cm
wysokość dzbanka z zamkniętą pokrywką - 22 cm