Układ Warszawski lub Układ Warszawski. (Traktat o przyjaźni, współpracy i wzajemnej pomocy) od 14 maja 1955 r. do 1 lipca 1991 r. – dokument formalizujący utworzenie sojuszu wojskowego europejskich państw socjalistycznych z wiodącą rolą ZSRR – Organizacji Układu Warszawskiego (WTO) i ugruntował dwubiegunowość świata na 36 lat. Zawarcie porozumienia było odpowiedzią na odmowę przystąpienia Związku Radzieckiego i krajów socjalistycznych do NATO, a także przystąpienie Niemiec do sojuszu.

Traktat został podpisany przez Albanię, Bułgarię, Węgry, Niemcy Wschodnie, Polskę, Rumunię, ZSRR i Czechosłowację 14 maja 1955 roku podczas Warszawskiego Spotkania Państw Europejskich w sprawie Zapewnienia Pokoju i Bezpieczeństwa w Europie.

Traktat wszedł w życie 5 czerwca 1955 r. 26 kwietnia 1985 roku w związku z wygaśnięciem został przedłużony na 20 lat.

Stan Sił Zbrojnych państw Układu Warszawskiego na dzień 1 lipca 1987 r. wynosił 6 435 900 ludzi.

Po wyparciu reżimów komunistycznych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej w latach 1989-1990 istnienie Organizacji Układu Warszawskiego jako sojuszu wojskowo-politycznego krajów socjalistycznych straciło sens. 25 lutego 1991 r. państwa uczestniczące w ATS zniosły jego struktury wojskowe, a 1 lipca 1991 r. podpisały w Pradze Protokół o całkowitym wypowiedzeniu Traktatu