Bierdiajew i jego koncepcja wolności Koncepcja, której Mikołaj Bierdiajew poświęcił wiele miejsca w swej twórczości nie jest tematycznie nowym zagadnieniem w literaturze filozoficznej, i nie jeden z mędrców już się głowił nad sformułowaniem swej własnej tezy. Na czym więc polega wyjątkowość myśli tego jednego z najwybitniejszych filozofów XX wieku? Teoretycznych źródeł swojej koncepcji wolności Bierdiajew dopatruje się w filozofii Jakuba Boehme, a konkretnie w jego koncepcji Ungrund. Różnicą pomiędzy ich koncepcjami polega na tym, iż bierdiajowska wolność – nicość jawi mu się jako głębsza i pierwotniejsza od wszelkiego bytu, w tym także bytu Boga, takie stanowisko było obce niemieckiemu myślicielowi. Natomiast Bierdiajew, wbrew chrześcijańskiej tradycji uważa Boga za byt podobnie jak człowiek, wtórny w stosunku do pierwotnej wolności – nicości, zmniejszając w ten sposób przepaść dzielącą Boga i człowieka w tradycyjnych wyobrażeniach. Uważa także, iż Bóg nie może ingerować w losy świata, gdyż przeczyłoby to koncepcji wolności.

Książka używana, zawierająca kilka osobistych zapisków czytelnika