Fotografia z archiwum Wojskowej Agencji Fotograficznej przedstawiająca samolot odrzutowy Iljuszyn Ił-28

Fotografia z końca lat 60-tych. Fotografia z opisem.

Prototyp nowego bombowca został oblatany 8 lipca 1948 roku,a następnie skierowany na intensywne próby, w tym porównawcze z Tupolewem Tu-14. W ich wyniku, w 1949 roku podjęto decyzję o skierowaniu Ił-a-28 do produkcji seryjnej.

<p class="questo-paywall">Maszyna miała 17,45 m długości, 21,45 m rozpiętości skrzydeł a maksymalna masa startowa wynosiła 21 200 kg. Napęd stanowiły dwa silniki Klimow WK-1 (takie same zaczęto stosować w MiG-ach-15), zapewniające prędkość maksymalną 902 km/h i przelotową 770 km/h. Zasięg bombowca wynosił 2400 km. Uzbrojenie składało się z 4 działek kalibru 23 mm, typu NR-23 lub NS-23. Dwa z nich znajdowały się nieruchomo w kadłubie i służyły do ostrzeliwania celów na ziemi, a dwa umieszczono w stanowisku na ogonie. Ładunek bomb wynosił 1000 kg, ale możliwe było przeciążenie maszyny i zabranie 3000 kg bomb. Załoga liczyła 3 osoby.