Tym razem szwedzka odmiana tego popularnego wzoru z lat 30-tych. Willow Pattern (lub Blue Willow) to uwielbiany klasyczny niebiesko-biały wzór porcelany.Został pierwotnie zaprojektowany przez Thomasa Mintona w Anglii w 1790 roku. Wzór został zainspirowany podobnymi elementami, które Anglicy importowali z Chin w 1700 roku.
Aby promować oryginalny projekt Mintona, historie zostały wymyślone przy użyciu różnych elementów wzoru.Te historie były pochodzenia angielskiego i nie były prawdziwymi chińskimi bajkami. Najpopularniejsza historia była następująca (jest to fragment artykułu na Wikipedii na ten temat:

Był kiedyś bogaty Madaryn, który miał piękną córkę (Koong-se). Zakochała się w skromnym asystencie księgowym swojego ojca (Changu). Mandaryn odprawił młodego mężczyznę i zbudował wysoki płot wokół swojego domu, aby oddzielić kochanków. Mandaryn planował, aby jego córka poślubiła potężnego księcia. Książę przybył łodzią po swoją narzeczoną, niosąc w prezencie pudełko klejnotów. Ślub miał odbyć się w dniu, w którym z wierzby spadnie kwiat.

W przeddzień ślubu córki z księciem młody księgowy przebrany za służącego wślizgnął się niepostrzeżenie do pałacu. Gdy kochankowie uciekli z klejnotami, podniesiono alarm. Przebiegli przez most, ścigani przez Mandaryna, z biczem w dłoni. W końcu uciekli na statku księcia na bezpieczną odosobnioną wyspę, gdzie żyli szczęśliwie przez lata. Ale pewnego dnia książę dowiedział się o ich schronieniu. Głodny zemsty wysłał żołnierzy, którzy pojmali kochanków i uśmiercili. Bogowie, poruszeni swoim losem, przemienili kochanków w parę gołębi (być może późniejszy dodatek do opowieści, gdyż ptaki nie pojawiają się na najwcześniejszych płytach z wzorami wierzbowymi).