<em>HELIXOR- naturalny ekstrakt z jemioły niezastąpiony przy nowotworze</em>
Terapia została wynaleziona na początku XX wieku w Niemczech przez Doktora Rudolfa Steinera i Doktora Ita Wegmana. Terapia ekstraktem z jemioły jest częścią medycyny integracyjnej.Helixor jest kompozycją czystych ekstraktów pozyskiwanych z jemioły pospolitej.
<em>Jemioła w medycynie</em>
w 1906 r. Gaultier opublikował pracę o wpływie jemioły na obniżanie ciśnienia krwi;
w 1930 r. Kaelin opublikował pracę o jemiole w leczeniu nowotworów; stanowiła ona bazę dla wielu późniejszych badaczy;
w 1932 r. Madaus zaobserwował, że zastosowanie świeżej pasty z jemioły na ranę uniemożliwiało gojenie
z powodu spowolnienia rozmnażania się komórek;
w 1936 r. Havas opublikował pracę o wpływie ekstraktu z jemioły na rozwój guzów nowotworowych;
w 1938 r. Koch zaobserwował, że nowotwory skóry u zwierząt stawały się martwicze po wstrzyknięciu w ich okolicę jemioły; na bazie tych eksperymentów powstał produkt Plensol;
w 1954 r. rosyjski uczony Chernov opublikował badanie o skuteczności jemioły w leczeniu nowotworów umiejscowionych blisko powierzchni skóry;
w 1961 r. Muller opisał polisacharyd z jemioły posiadający silne właściwości przeciwnowotworowe;
w 1968 r. Vester wyizolował kompleks białkowy o silnym działaniu cytostatycznym i hamującym na nowotwór;
w latach 1975-1985 Franz i Luther opisali właściwości hamujące rozwój nowotworu oraz stymulujące układ odpornościowy lektyn zawartych w jemiole;
w 1980 r. Khwaja wykorzystując substancje zawarte w jemiole zbliżone do alkaloidów osiągał przedłużenie życia u myszy z nowotworem.
<em>Niemiecki suplement pozyskiwany jest z trzech odmian jemioły:</em>
- Helixor A – ekstrakt z jemioły rosnącej na jodłach;
- Helixor M – ekstrakt z jemioły rosnącej na jabłoniach;
- Helixor P - ekstrakt z jemioły rosnącej na sosnach.
Ekstrakty występują w następujących dawkach: 1mg, 5mg, 10mg, 30 mg, 50 mg, 100mg i wszystkie zamknięte są
w jedno mililitrowych ampułkach (z wyjątkiem 100mg, ta ma pojemność 2ml). Ampułki nie należy wykorzystywać
na więcej niż jeden raz, np. jeżeli zostanie nam część dawki Helixoru nie można go przechowywać w lodówce
i wykorzystać np. nazajutrz.
<em>Przed poleceniem Helixoru trzeba przeprowadzić z pacjentem następujący wywiad.</em>
Czy u Pacjenta występuje alergia, czy pacjent planuje chemioterapię tudzież radioterapię albo jest w ich trakcie, czy organizm pacjenta jest osłabiony? (pytanie 1)
JEŻELI NA JAKIEKOLWIEK PYTANIE UZYSKAMY ODPOWIEDŹ „TAK” WTEDY POLECAMY PACJENTOWI HELIXOR A.
Jeżeli na powyższe pytanie wystąpi odpowiedź „NIE” – pytamy o rodzaj nowotworu (pytanie 2).
Jeżeli występuje nowotwór:
- głowy, szyi, prostaty - HELIXOR A
- piersi (po okresie menopauzalnym), układu moczowego, układ trawienia, układ rozrodczy – HELIXOR M
- piersi (przed okresem menopauzalnym), skóry, nerek, jąder – HELIXOR P
<em>Miejsca iniekcji, częstotliwość zastrzyków i reakcje uczuleniowe.</em>
Iniekcje wykonuje się podskórnie w następujących miejscach na ciele: ramiona, górna część brzucha albo udo. Najbardziej polecanym miejscem na iniekcje jest brzuch, natomiast kiedy pacjent nie ma wystarczającej na wykonanie wkłucia tkanki tłuszczowej na brzuchu trzeba wybrać odpowiednio ramiona tudzież uda. Zastrzyki wykonuje się zmieniając miejsca wkłuć. Należy robić to tak aby cztery punkty kolejnych zastrzyków połączone tworzył wierzchołki kwadratu. Zastrzyk można także wykonać bezpośrednio w miejsce nowotworowe albo okolice guza. Iniekcji na należy wykonywać w miejsce gdzie występuje zaczerwienienie po ostatnim wkłuciu.
Zastrzyk z ekstraktem jemioły wykonuje się trzy razy w tygodniu (np. poniedziałek, środa, piątek) – JEŻELI PRODUKT NIE BYŁ INACZEJ PRZEPISNAY PRZEZ LEKARZA! Aby organizm nie przyzwyczaił się do substancji zaleca się rytmiczne zwiększanie dawki Helixoru. Po 4 tygodniach terapii zaleca się zrobienie 1-2 tygodnia przerwy. Suplement podawany jest seriami (zdjęcie poniżej).
Po wykonaniu iniekcji może wystąpić lekkie spuchnięcie w miejscu zastrzyku, zaczerwienienie bądź podwyższona temperatura ciała do 38C. Przy temperaturze powyżej 38C tudzież przy zaczerwienieniu powyżej 5cm należy kolejną iniekcję wykonać dopiero po wygaśnięciu objawów. Wywołany wzrost temperatury ciała przez Helixor nie należy zbijać żadnym lekiem na gorączkę. Jeżeli objawy nie ustąpią przez więcej niż 3 dni należy skonsultować się z lekarzem, przy bardzo dużych reakcjach alergicznych i zaczerwienieniach należy zmniejszyć dawkę preparatu.
<em>(reakcja uczuleniowa po podaniu Helixoru: prawidłowa oraz nieprawidłowa)</em>
Helixor w badaniach
Istnieje wiele badań potwierdzających korzystny wpływ ekstraktu z jemioły w leczeniu nowotworów. Zgodnie z jednym z nich przeprowadzonym w Niemczech na 10 266 pacjentach nowotworowych stosowanie Helixoru ma znaczący wpływ na przedłużenie życia pacjentów z nowotworem, a ponadto okazuje się mieć korzystny wpływ na regulację hormonalną.
W badaniu udział wzięli pacjenci z nowotworem złośliwym jelita grubego, odbytu, żołądka, sutka i oskrzeli. Spośród wszystkich uczestników 1668 pacjentów miało podawany Helixor. Celem badania było zbadanie wpływu ekstraktu z jemioły na długość życia oraz autoregulację psychosomatyczną.
Okazało się, że długość życia pacjentów zażywających Helixor wzrosła w przypadku wszystkich rodzajów nowotworów. Średnia długość życia pacjentów stosujących wyciąg z jemioły (4.23) okazała się 40 % dłuższa niż w grupie kontrolnej (3.05 lat). Co więcej, ekstrakt z jemioły miał korzystny wpływ na autoregulację.
Reakcje pacjentów na ekstrakt z <em>jemioły</em>?
Lekarze donoszą o następujących najpowszechniejszych reakcjach na wyciąg z jemioły u pacjentów nowotworowych:
ogólna poprawa samopoczucia oraz zmniejszenie bólu;
lekki wzrost temperatury ciała;
korzystne zmiany w statusie immunologicznym (wzrost limfocytów Th przy jednoczesnej redukcji limfocytów T regulatorowych jak również wzrost liczby eozynofilów oraz całkowitej liczby limfocytów);
miejscowa reakcja zapalna.
Jeśli chodzi o korzyści najczęściej obserwuje się:
poprawę samopoczucia;
lepszy apetyt, a w konsekwencji wzrost wagi ciała;
normalizację snu;
zwiększoną produktywność;
większe zadowolenie z życia;
lepszą integrację społeczną;
zmniejszenie bólu i możliwość eliminacji lub redukcji zażywanych środków przeciwbólowych.
