Histoire de Pologne

Edouard Krakowski

Paryż 1947

Obszerna dedykacja autora po francusku dla Caracciolo Parra Pérez- dyplomaty, wieloletniego ministra Wenezueli.

Edward Krakowski dość dziwną był postacią powojennej Polonii w Paryżu. Mieszkający tam od grubo przedwojennych czasów (bywał gościem Lechonia, bo wpisał się do jego albumu), przedstawiał się jako „autor wielu dzieł pisanych po francusku, tłumaczonych również na języki obce”. A były to dzieła pękate, jak „Historia Rosji”, „Historia Chin”, „Historia Polski”, „Naród Polski wobec Europy”, „Europa romantyczna”. „Trzy tragiczne przeznaczenia: Słowacki, Krasiński, Norwid”, pisał też o Mickiewiczu, zestawiał Charles’a Péguy ze Stanisławem Wyspiańskim, zajmował się filozofami: napisał książki o Plotynie, o Bergsonie, o Locke’u, wydawał broszury o sytuacji politycznej, napisał wreszcie i wydał, nawet u Gallimarda, książkę o Janie Potockim etc.; złe języki mówiły, że zatrudniał sztab murzynów. Zjawiał się czasem w czytelni Biblioteki Polskiej ubrany niezwykle starannie, z łysinką jak mosiężną, na którą włoski (wypomadowane) zaczesywał.