WSKAZANIA DO STOSOWANIA HYDROKORTYZONU
Długa data 2025
Hydrokortyzon jest substancją należącą do grupy hormonów steroidowych wytwarzanych w organizmie. Lek, w postaci przeznaczonej do podania doustnego, znalazł zastosowanie w terapii zastępczej pierwotnej lub wtórnej niewydolności kory nadnerczy (choroba Addisona lub zespół Sheehana). Substancja lecznicza jest również stosowana w terapii zespołu nadnerczowo–płciowego, schorzeń o etiologii autoimmunologicznej oraz zespołu Nelsona po adrenalektomii.

Lek jest wykorzystywany miejscowo w leczeniu stanów zapalnych nieuszkodzonej, niezainfekowanej skóry. Hydrokortyzon często występuje w postaci preparatów złożonych. Substancja lecznicza może być podana w formie czopków doodbytniczych w terapii hemoroidów, szczeliny lub świądu odbytu. Hydrokortyzon jest skuteczny w łagodzeniu zmian występujących w trakcie przebiegu:

skórnych reakcji polekowych;
oparzeń skóry I i II stopnia;
uczuleń i odczynów związanych z ugryzieniami owadów;
zapalnych schorzeń skóry;
liszaja rumieniowatego, liszaja płaskiego oraz wyprysku zliszajowaciałego;
zapalnych lub uczuleniowych schorzeń skóry;
rumienia wielopostaciowego;
łojotokowego stanu zapalnego skóry;
atopowego zapalenia skóry;
łuszczycy.
Substancja lecznicza jest również wykorzystywana poza wskazaniami rejestracyjnymi w łagodzeniu zmian skórnych u pacjentów cierpiących na nowotwory.

Hydrokortyzon znalazł również zastosowanie w okulistyce. Lek jest wykorzystywany w kuracji zapalenia spojówki lub schorzeń alergicznych o niezakaźnym charakterze.

W przypadku pacjentów w ciężkim stanie hydrokortyzon można podać w formie iniekcji lub infuzji. Dożylne podanie substancji czynnej jest zalecane w przypadku występowania obrzęku naczynioruchowego, wstrząsu, zespołu Stevensa–Johnsona, stanu astmatycznego, ostrej nadwrażliwości na leki lub ciężkich postaci schorzeń autoagresywnych.