Jedyne takie oryginalne z epoki unikalne pierwsze powojenne wydanie mapy-szkicu podkładowego Polski mające zapewne charakter wewnętrzny do służbowego wykorzystania (wnioskując z celu wydania mapy) z kwietnia 1945 r.:

"Rzeczpospolita Polska" - Mapa - szkic podkładowy do projektów D-01768, wykonana H. Cytowski w kwietniu 1945 r. a więc kilka dni po powołaniu do istnienia Głównego Urzędu Pomiarów Kraju w dniu 30 marca 1945 r. oraz w trakcie walk o Berlin.

Mapa ma charakter konturowy bez zaznaczonych granic państwowych, które zostały ostatecznie ustalone z Rosją w układzie z 16 sierpnia 1945 r. oraz na zachodzie w miarę postępów ofensywy na zachodzie na początku 1945 r. Mapa zawiera kontury przedwojennych powiatów. Co ciekawe na wschodzie są powiaty, które nie weszły w skład Państwa Polskiego jak Sokal, Włodzimierz,Kobryń Prużana, Wołkowysk. Podobnie na zachodzie kraju, widnieje sporo powiatów spolszczonych na zachód od Nysy Łużyckiej i Odry jak Budziszyn,Kamieniec, Wojrowice, Kalwa, Chociebuż, Tęplin, Presław, Nakło niektóre powiaty nie mają nazw.

Nie znalazłem w internecie wcześniejszej powojennej mapy Polski niż powyższa z kwietnia 1945 r. mająca zapewne charakter niepowszechny, być może jest to jako szkic podkładowy do innych projektów map matka kolejnych map wydawanych prze GUPK w Polsce po wojnie.

Skala 1:1.500.000,

Wymiary: 71x69 cm

Henryk Cytowski (1904-1984) - Polski kartograf, Autor wielu map i atlasów. Wybrane publikacje: "Mapa administracyjna Polski. Granice administracyjne z 1939 roku" (Wojskowy Instytut Geograficzny, 1946), "Mapa nowej, wolnej polski 1945r." (Wojskowy Instytut Geograficzny), "Atlas kartograficzny" (praca zbiorowa, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1962).

Główny Urząd Pomiarów Kraju został powołany na mocy dekretu Prezesa Krajowej Rady Narodowej Bolesława Bieruta z dnia 30 marca 1945 r. o pomiarach kraju i organizacji miernictwa jako centralny organ o charakterze techniczno-administracyjnym i koordynacyjnym w dziale miernictwa w ogólnej administracji państwa w celu „racjonalnego i ekonomicznego organizowania, zaspakajania życia gospodarczego i państwowego w dziedzinie pomiarów i kartografii”. W myśl artykułu 2. tego dekretu podstawowym celem powołania GUPK było sporządzenie jednolitej mapy gospodarczej Polski jako podstawy do planowania gospodarczego i administracyjnego, prowadzenia ksiąg hipotecznych i katastru gruntowego, opracowywania map do celów specjalnych. W praktyce pierwszym zadaniem realizowanym przez urząd była organizacja struktury centralnej i terenowej oraz zabezpieczanie pozostałych po wojnie materiałów geodezyjnych i kartograficznych, niezbędnych do podjęcia odbudowy kraju, wprowadzenia reformy rolnej oraz rozwoju osadnictwa ludności na zachodzie i północy kraju. Wśród ośmiu nowo powołanych biur GUPK znalazło się Biuro Kartograficzne (BK) pod kierownictwem Felicjana Piątkowskiego. Do zadań Biura należało opracowywanie mapy gospodarczej, map specjalnych oraz planów.

W maju 1945 roku na I Sesji Państwowej Rady Mierniczej po raz pierwszy przedstawiona została przez Felicjana Piątkowskiego koncepcja Mapy gospodarczej Polski; po raz kolejny zaprezentowano ją podczas I Kongresu Techników w Katowicach, gdzie mapę przyjęto do wykonania w ramach Planu 3-letniego. Zgodnie z tą koncepcją na Mapę gospodarczą Polski miało składać się 80 000 arkuszy mapy w skali 1:5000 w układzie „Borowa Góra”, o rozmiarach 40 cm × 40 cm. Każdy z arkuszy miał obejmować obszar 4 km².We wrześniu 1945 roku uzgodnione zostały długo- i średnioterminowe plany wykonania Mapy gospodarczej Polski. W pierwszej kolejności zamierzano „opracować mapy dla regionów: stołecznego, morskiego, przemysłowego; następnie mapy „miast i osiedli”, w dalszej kolejności „terenów intensywnie zagospodarowanych”, na końcu zamierzano opracować mapy pozostałych obszarów.