Wysyłka pliku za pośrednictwem E-maila w ciągu 24 godzin od momentu zakupu.

I wtedy nadszedł piątkowy wieczór. Wreszcie. Jak długo ciągnie się tydzień pracy i jak szybko mija weekend. A dlaczego nie odwrotnie? Podobno człowiek został stworzony do orania, chociaż nie jest koniem. Z tymi myślami usiadłem przy barze i powoli popijałem zimne piwo, świętując jedne z moich kolejnych „Urodzin”. Z jakiegoś powodu dzisiaj moi przyjaciele i koledzy z pracy zignorowali moją propozycję wypicia ze mną drinka, no cóż, do diabła z nimi, poradzę sobie bez wsparcia.

Za drzwiami tego ciepłego, beztroskiego schroniska dla samotnych ludzi i wesołych towarzystw, padał śnieg, dekorując mroźną zimową noc. Ale jakoś nie chciałam wracać do domu. Zamówiłem więc kolejne piwo i ponownie zapatrzyłem się w telewizor za barem.

W barze było około dziesięciu osób, siedziało po dwie przy stole i wszyscy coś pili i jedli, rozmawiając swobodnie. W ogóle nie chciało mi się na nie tracić czasu...

Przez głowę przelatywały mi myśli o codziennej pracy, o tym, jak udało mi się dokończyć raport i o tym, jak bardzo mam dość szefa naszego działu. Nagle usłyszałem kobiecy śmiech, tak czysty, melodyjny i zabawny, że mimowolnie odwróciłem się w stronę otwartych drzwi. Do baru weszły trzy ładne, ładne dziewczyny w wieku około 30 lat. Brunetka ze ślicznymi lokami śmiała się w otoczeniu dwóch blondynek.

Zachęcam do zakupu pełnej wersji do przeczytania

• Autor Dmytro Petoshyn