J. M. Coetzee, Hańba

Trudno uwierzyć że David Lurie, koneser kobiecych wdzięków i wielbiciel poezji romantycznej, częściej doświadcza nudy niż miłości. 

Dwukrotnie rozwiedziony 50-letni profesor literatury na Uniwersytecie w Kapsztadzie świadomie burzy swój święty spokój. Nawiązuje romans z młodziutką studentką i wkrótce potem, zaskarżony przez nią, traci pracę i szacunek otoczenia.

Wizyta córki Lucy i zmiana trybu życia ujawniają, że nie potrafi znaleźć wspólnego języka z innymi. Nie radzi też sobie z poczuciem winy za tragedię, która spotkała Lucy. W końcu każde z nich będzie musiało znaleźć własny sposób na to, jak żyć z piętnem hańby.

„Siłę tej powieści stanowią wnikliwe, wiarygodnie nakreślone portrety ludzi stojących wobec dramatycznych wyzwań, próbujących określić siebie wobec oczekiwań innych i zmieniającego się na ich oczach świata, a także wobec zasadniczych dylematów etycznych. Ludzi, którzy uwikłani w niejednoznaczne sytuacje odkrywają, że dokonując najistotniejszych życiowych wyborów, są zawsze sami.”

Jerzy Jarniewicz

J. M. Coetzee (ur. 1940 r.) to jeden z najwybitniejszych i najbardziej poczytnych pisarzy południowo-afrykańskich. W 2003 roku został laureatem Nagrody Nobla.