„Pierwsza wypowiedź Buddy brzmiała: „Istnieje cierpienie.” Jeśli ktoś słyszy coś takiego po raz pierwszy, myśli prawdopodobnie: „Cóż to za ponura historia” albo „Komu on chce coś takiego sprzedać?” Główne propozycje innych religii są o wiele bardziej pociągające. Mówią one na przykład: „Mój Bóg jest silniejszy niż twój” albo „Zemsta Allacha jest bezlitosna i dosięga każdego”. Podobne hasła dają ludziom poczucie bycia częścią prawdziwie wielkiej sprawy.

W rzeczywistości jednak owa pierwsza wypowiedź Buddy zawiera niezwykłą tajemnicę, wskazuje na nieograniczone szczęście. Prawie każdy zapomina, iż wszystkie doświadczenia są uwarunkowane, że zależą od poziomu, na którym są przeżywane. Z pewnością nie potrzebujemy Buddy, by powiedział nam, iż mamy szczęśliwe i nieszczęśliwe dni. Od dwudziestu lat codzienne rozmowy z innymi pokazują mi, że sami wiedzą oni dokładnie, jak im się powodzi. Ta zdolność jest nieoddzielna od ich inteligencji. Potrzebują jednak Buddy, by powiedział im to, często nie wiedzą. Bez niego nie dostrzegą nieuwarunkowanego poziomu świadomości i nie poznają poglądu najwyższej radości nieoddzielnej od oświecenia.

Stwierdzenie: „Istnieje cierpienie” oznacza po prostu, że w porównaniu z nieustanną świeżością oświecenia każde inne doświadczenie wydaje się być mało intensywne. Wszystkie przeżycia skonfrontowane z siłą promieniowania otwartej i nieograniczonej przestrzeni są cierpieniem – nawet najbardziej intensywne momenty doświadczenia nieustraszoności czy miłości. Najpiękniejsza choćby fala znaczy mniej niż samo morze. Dlatego owa pierwsza z czterech prawd Buddy nie ma w sobie ani cienia pesymizmu, jak można by sądzić, odczytując ją powierzchownie, lecz jest w rzeczywistości pełna optymizmu: ten, kto mówi, że natura umysłu jest doskonal;sza niż wszystkie dotychczasowe przeżycia, sprawia, iż stajemy się nieskończenie bogaci”.