Benedykt XVI nie napisał ani historii pontyfikatu Jana Pawła II, ani naukowego eseju na temat myśli swojego Poprzednika.

W prosty, a zarazem odważny sposób nowy Papież staje się w szeregu wiernych, który pragną wyrazić Janowi Pawłowi II swój szacunek i miłość.

Podtrzymując wzrastającą nieustannie falę ciepłych wspomnień, przekazuje czytelnikom słowa, które są szczególnym zaproszeniem do oddawania czci Słudze Bożemu, do naśladowania jego odwagi i wiary, do nieustawania tak jak on na modlitwie, pomimo wielu ważnych obowiązków i spraw codziennych, którym każdy z nas musi stawiać czoło.

Obecna publikacja ogranicza się do przekazania czytelnikom tekstów, w których Benedykt XIII wyraźnie odnosi się do osoby swojego Poprzednika, z pominięciem w nich licznych odnośników, zawartych często w tego typu dokumentach i kazaniach.

Książka podzielona jest na 8 rozdziałów:
pierwsze cztery zawierają słowa kardynała Josepha Ratzingera, jeszcze wtedy Prefekta Kongregacji Nauki Wiary, cztery pozostałe już po jego wyborze na Stolicę Piotrową.

Pierwszy publikowany tekst pochodzi z 1998 roku i jest swego rodzaju podsumowaniem nakreślonym przez ówczesnego kardynała Josepha Ratzingera.

Dwa następne teksty przekraczają próg tysiąclecia i zbliżają się ku kresowi ziemskiego posłannictwa Jana Pawła II.

Jan Paweł II i Benedykt XIII to dwaj ostatni papieża, których wiele łączy.
Prawie rówieśnicy, obaj z Europy Środkowej, choć w czasie tragicznych wydarzeń II wojny światowej znaleźli się po przeciwnych stronach frontu.

Razem brali udział w obradach II Soboru Watykańskiego , a potem przez prawie ćwierć wieku ściśle współpracowali ze sobą w Watykanie.

Benedykt XVI w swoich wzruszających wspomnieniach, zamieszczonych w książce , ukazuje różne odcienie papieskiego posługiwania i świętości Jana Pawła II.
Przedstawia kilka decydujących momentów niezwykłego pontyfikatu, a przede wszystkim pozwala odkryć serce wielkiego Papieża.