Jan Matejko(1838-1893)
Otrucie królowej Bony

drzeworyt,papier 33 x 26 cm w świetle passe - partout, sygn. na płycie p.d. monogramem wiązanym "JM" oraz przez ksylografa l.d. "Holewiński"

Grafika pochodzi z „Albumu Jana Matejki” wydanego w 1876 r. przez S. Lewentala. Rysunki na płytach drzeworytniczych osobiście wykonał Jan Matejko, rytowali najwybitniejsi drzeworytnicy tamtego okresu.

Lewental w słowie końcowym pisał: „W skład albumu weszły najcelniejsze obrazy mistrza, wykonane w czasach ostatnich; z wyjątkiem reprodukcyj Rejtana, Iwana Groźnego oraz Wieszczby Lirnika, odtworzonych najwierniej przez Panów Maszyńskiego i Witkiewicza, podług fotografii zdjętych z oryginałów, wszystkie inne utwory były przez samego Matejkę rysowane na drzewie „ […] wykonanie każdego z takich drzeworytów, jak np. Stefan Batory, Sejm w Lublinie , i.t.p. wymagało po sześć miesięcy czasu, nie licząc użytego do narysowania onych na drzewie […]

Salomon (Franciszek Salezy) Lewental (1841-1902), wydawca i księgarz warszawski, założyciel tygodnika „Kłosy”.

Józef Holewiński (ur. 17 marca 1848 w Warszawie, zm. 20 stycznia 1917 tamże) – drzeworytnik warszawski, artysta-malarz, ilustrator; jeden z wybitnych polskich ksylografów.

Malarstwa uczył się w warszawskiej Szkole Rysunkowej Wojciecha Gersona, natomiast sztuki drzeworytu interpretacyjnego u Jana Styfiego (od 1864). Pod jego kierunkiem rozpoczął w 1865 pracę w drzeworytni „Kłosów”; po upadku czasopisma w 1890 przeszedł do „Tygodnika Ilustrowanego”, w którym (od 1891) pełnił funkcję kierownika artystycznego; na stanowisku tym pozostał do śmierci w 1917; przez jakiś czas prowadził dział ilustracji w tygodniku „Wędrowiec”; współpracował także z zagranicznymi magazynami "Moderne Kunst" i "Gazette des Beaux Arts".

Za swoje drzeworyty Holewiński był wielokrotnie nagradzany: w 1873 otrzymał dyplom uznania na Wystawie Powszechnej w Wiedniu; w 1886 nagrodę pieniężną a w 1888 pierwszą nagrodę na I i III Wystawie Dzieł Sztuki Ornamentacyjnej i Reprodukcyjnej w Warszawie; w 1886 pierwszą nagrodę na wystawie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie za drzeworyt Sabała, rytowany według rysunku Stanisława Witkiewicza; w 1895 złoty medal w Monachium i wielki medal srebrny na Wystawie Sztuki Drukarskiej w Petersburgu.

W latach 1907-1909 wykładał rysunek w ramach Kursów Politechnicznych na Wydziale Technicznym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie. W tych latach był także członkiem TKN

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 171-1-6/7)

Drzeworyty Holewińskiego odznaczają się subtelną kreską, miękkim i delikatnym światłocieniem oraz znakomitą interpretacją oryginału; perfekcyjnie odtwarzał dzieła Michała Andriollego, Józefa Chełmońskirgo, Aleksandra Gierymskiego, Juliusza Kossaka, Jana Matejki, Ksawerego Pillatiego, Józefa Szermentowskiego, Stanisława Witkiewicza i wielu innych. W 1881 wspólnie z Edwardem Gorazdowskim wykonał drzeworyt według obrazu Aleksandra Gierymskiego, pt. Handlarka owoców - uważany za jeden z najlepszych ówczesnych drzeworytów polskich. Na szczególną uwagę zasługują jeszcze drzeworyty rytowane dla Michała Andriollego do książek: Klechdy K.W. Wójcickiego, Stara baśń J.I. Kraszewskiego (1879) i Bohaterki poezji polskiej (1885), oraz do Albumu Jana Matejki (1874).