Józef Chełmoński po powrocie z Paryża zamieszkał w swoim dworku w Kuklówce

na Mazowszu. Artysta zaczął malować w plenerze. Na jego płótnach pojawiały

się motywy pól i polnych dróg, rzek i jezior, lasów. Powstało wtedy dużo obrazów

z ptakami w roli głównej, między innymi takie jak "Żurawie o poranku”,

„Kurka wodna”, "Sójka" i prezentowane "Kuropatwy".

Córka Chełmońskiego opowiadała, że malarz wielokrotnie leżał na śniegu

obserwując kuropatwy. Ten piękny obraz przedstawia stado kuropatw na tle

śnieżnych równin, które ledwie odcinają się od zimowego nieba a ptaki ostro

kontrastują na śniegu. Czuć niemal ten silny mróz i zimny wiatr zawiewający śniegiem,

co widać na dalszych ptakach ginących w bieli.

Na Wystawie Międzynarodowej w Berlinie w 1891 r. malarz za "Kuropatwy"

otrzymał najwyższą nagrodę Ehrendiplom.