Prawdziwa BOMBA - DRUGA EDYCJA imprezowej gry karcianej Kapitan Bomba właśnie wjechała na salony! Nooo, tutaj będzie się działo! Zupełnie nowe wyzwania (ale wciąż grube, jak sami wiecie kto), a wszystko w klimacie „ludzi pracy” – bo jakby inaczej, skoro twarzą drugiej edycji jest Łęcina?!

Kto miał okazję popykać w pierwszą edycję, ten wie na czym to mniej więcej polega (jeżeli coś zapamiętał). Gierka wiadomo –  idealna na posiadówki w gronie znajomych (przede wszystkim te, które odbywają się środową nocą). Zajebiście nada się też choćby na wieczór kawalerski. Zgadza się, tutaj nie wylewamy za kołnierz. Celem gry jest zdobycie wszystkich swoich kart postaci, ale zanim to nastąpi – czeka Was wachlarz odjechanych, nowych, specjalnie przygotowanych wyzwań. Wszystko utrzymane w walaszkowym klimacie Kapitana Bomby. Jest grubo! Kapitalnie sprawdzi się na imprezkach przy piwku lub wódeczce. Ale niepijący też dadzą radę – tak, na to również jesteśmy przygotowani.

W DRUGIEJ EDYCJI gry poszczególni gracze zbierają karty następujących postaci: Bogusław Łęcina, Wacław – pomagier Łęciny, szambiarz Pan Staszek oraz Tomek – pomocnik pana Staszka!

To pozycja w sam raz dla wojowników wódy, ale ostrzegamy – grasz na własną odpowiedzialność. W pudełku czekają na Ciebie aż 54 unikalne, mocne wyzwania. Odważysz się? Aha, rozgrywkę prawdopodobnie zapamiętacie jak Skurvol tabliczkę mnożenia – słabo. Ale przednia zabawa jest tutaj gwarantowana.

Co znajdziesz w pudełku? Tutaj na bogatości: kolekcjonerska figurka Bogusława Łęciny (niepomalowana, my kończyliśmy podstawówkę a nie ASP, jako tako i fajrant), kostka do gry, drewniany klocek do gry (gdy jest już naprawdę grubo i boisz się o kolekcjonerską figurkę), 16 kart postaci, 11 kart „wyzwanie bierz” oraz 54 karty wyzwania. No i oczywiście instrukcja – piękna, czytelna, łatwa w zrozumieniu, nawet dla Skurvola. Gra przeznaczona dla osób powyżej 18 roku życia. I pamiętajcie – pijcie odpowiedzialnie. Alkohol szkodzi zdrowiu. Można grać w gronie od 2 do 4 osób. Ale jak masz zarówno pierwszą, jak i drugą edycję gry – można je połączyć i łooo… zagrać nawet w 8 osób.

PS. Zwrócicie uwagę na zajebiste wydanie – totalnie premium. Detale dopięte na ostatni guzik. Grafiki? Sztos. Tekturka w kartach? Elegancka, gruba jak Walaszek. Edycja limitowana, więcej nie będzie! Miejcie na uwadze, że pierwsza rozeszła się w trymiga i osiąga zawrotne ceny na e-bazarkach.

Instrukcja:

1. Rozdaj po jednej karcie postaci osobom biorącym udział w rozgrywce. Każdy z graczy ma inną postać, a celem gry będzie zebranie wszystkich czterech kart danej postaci.

2. Połóż na środku stołu stos kart z wyzwaniami.

3. Rozłóż pozostałe karty wokół stosu, tworząc z nich okrąg w następującej kolejności, naprzemiennie: karta postaci, „wyzwanie bierz”. Karty tej samej postaci nie mogą następować po sobie. Przykład: Łęcina – wyzwanie bierz – Wacław, pomocnik Łęciny – wyzwanie bierz – Pan Staszek – wyzwanie bierz – Tomek, pomocnik Pana Staszka – wyzwanie bierz – Łęcina – wyzwanie bierz – Wacław, pomocnik Łęciny – wyzwanie bierz itd.

4. Zaczynamy z dowolnego miejsca. Pierwsza osoba rzuca kostką i idzie figurką/drewnianym klockiem (wspólnymi dla wszystkich graczy) po kartach, zgodnie z wartością wyrzuconych oczek. Jeżeli trafi kartę „wyzwanie bierz” – pobiera wyzwanie ze stosu na środku, odczytuje je i wykonuje je lub pije kolejkę. Jeżeli gracz trafi na kartę swojej postaci – pobiera ją a grę kontynuuje kolejny gracz. Jeżeli natomiast trafi na kartę postaci innego z graczy – jest na tak zwanym bezpiecznym polu, nie pobiera karty, a grę kontynuuje kolejny gracz.

5. Kolejny gracz rzuca kostką i porusza się figurką. Reszta analogicznie.

6. Rozgrywka trwa do momentu zebrania wszystkich kart postaci, lub do momentu, aż ktoś będzie mieć już dość.

PS. Legenda mówi, że pudełka wszystkich edycji ułożone obok siebie stworzą pewien symbol… skąd wiem? Bredzę.

PS2. To nie żaden dodatek tylko pełnoprawna, niezależna gra. Nie trzeba mieć pierwszej edycji, żeby grać w drugą.