Kobierzec kurd
osnowa – bawełna, wątek i runo – wełna;
117 x 104 cm; Persja pn.-zach.; pocz. XX w.

W polu dwa rzędy po cztery (plus połówkowe na końcach) niebieskie połączone ze sobą ośmioboki; w wolnych partiach zgrupowane rozetki różnych kształtów. Bordiura główna – bardzo zgeometryzowane sylwetki ptaków na białym tle; pas zewnętrzny z zębatymi listkami w prostokątnych segmentach. Prócz daleko posuniętej geometryzacji oryginalności kobierczykowi dodaje dominująca kolorystyka oparta na jasnych odcieniach barw beżowej, łososiowej i oliwkowej i paru brązach. To, oraz abrasze w końcu pola (spowodowany zapewne wyczerpaniem żywszych odcieni wełny pod koniec procesu tkania) czynią egzemplarz niepowtarzalnym.