KOBIETY, KTÓRE SŁYSZĄ GŁOSY - SIDNEY CALLAHAN (PRZEKŁAD JANUSZ RUSZKOWSKI), WYDAWNICTWO POLSKIEJ PROWINCJI DOMINIKANÓW W DRODZE, POZNAŃ 2006. SERIA PSYCHOLOGIA I WIARA. STAN DOBRY - ZAGIĘCIA I ZARYSOWANIA NA OKŁADCE I NIELICZNYCH STRONACH KSIĄŻKI. Autorka analizuje religijność kobiet; odkrywa cechy szczególne kobiecej duchowości, opisuje związek doświadczenia religijnego z konstrukcją psychiczną.
O, Nietzsche, Marksie, Freudzie i Darwinie — odcisnęliście swoje piętno na umysłach wierzących! Zarzut, że doświadczenia religijne są neurotycznym zaspokajaniem pragnień, metodą uzyskiwania wpływów społecznych lub ucieczką od rzeczywistości zmusza mnie do bacznego przyjrzenia się sobie samej. Czy jako kobieta używam religii do kompensowania sobie nieudanych prób odgrywania większej roli w świecie? Czy moje doświadczenia religijne są subtelną formą samo-oszustwa lub urojeniami zaspokajającymi egoistyczne potrzeby? Bardzo możliwe, że moje niepokoje i wątpliwości są silniejsze niż u innych osób. To, że zadaję sobie takie pytania, wynika zarówno z mojej biografii, jak i ogólnego intelektualnego przywiązania do zasady racjonalności.