Książeczki ułatwiające zdobywanie odznak krajoznawczo-turystycznych Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.

Na pozostałych aukcjach możliwość zakupu wodoodpornego etui na zamek.

Główny Szlak Beskidzki został wyznakowany w latach 1924 -1935 z inicjatywy Kazimierza Sosnowskiego, jednego z najbardziej znanych animatorów ruchu turystycznego w Beskidach. Wiedzie najbardziej atrakcyjnymi terenami górskimi, a jego przebieg w znacznej części zaprojektował Mieczysław Orłowicz, działacz turystyczny, twórca Akademickiego Klubu Turystycznego we Lwowie. W 1935 roku na zjeździe Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Stanisławowie nadano szlakowi imię marszałka Józefa Piłsudskiego. Po wyznakowaniu szlaku rozwijano również infrastrukturę turystyczną - budowano schroniska, schrony niezagospodarowane oraz szlaki łącznikowe. Po II wojnie światowej w związku ze zmianami granic został on skrócony o tereny Karpat Wschodnich, które pozostały poza granicami Polski, zmieniono też nieco jego przebieg w Bieszczadach. Przystosowanie szlaku do zmian terytorialnych zrealizowali Władysław Krygowski i Edward Moskała. Od 1973 roku nosi on imię Kazimierza Sosnowskiego.

Obecnie Główny Szlak Beskidzki przebiega od Ustronia w Beskidzie Śląskim do Wołosatego w Bieszczadach. Jest to najdłuższy w Polsce szlak pieszy o długości 519 km. Wiedzie przez kilka grup górskich, pokazując różnorodny krajobraz, a także liczne ciekawostki przyrodnicze i historyczne. Główny Szlak Beskidzki ma szczególne znaczenie dla uprawiania turystyki górskiej - jest klamrą spinającą cały obszar Karpat w Polsce, a jego pokonanie jest istotnym osiągnięciem
dla każdego turysty.