KUNST DEM VOLK
Februar 1943
Herausgegeber prof. Heinrich Hoffmann
Verlag Heinrich Hoffmann
Wien Opernring 19

Miesięcznik poświęcony sztukom wizualnym i scenicznym, architekturze i rzemiosłu. Uznane pismo założone i wydawane w Wiedniu od końca lat 20-tych XX wieku z bogato ilustrowanymi artykułami. Poza sztuką antyczną odnosiło się do Wielkich Niemieckich Wystaw Sztuki w Domu Sztuki Niemieckiej w Monachium (zainaugurowane w 1937 r., były coroczną, oficjalną prezentacją, połączoną ze sprzedażą sztuki propagowanej przez nazistowskie państwo).

W numerze z lutego 1943 roku:
- Georg Ferdinand Waldmuller z 150. rocznicę urodzin (1793-1865) - austriacki malarz akademicki okresu bidermeier. Malował początkowo portrety, później pejzaże, martwe natury i sceny rodzajowe. Projektował także dekoracje teatralne. Prace artysty odznaczają się delikatną kolorystyką i dbałością o szczegóły. Gdy został profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, jego poglądy były w opozycji do oficjalnej doktryny idealnej sztuki głoszonej przez uczelnię. Waldmüller sprowadzał akademizm do wiernego przedstawiania przyrody, a nie kopiowania dzieł starych mistrzów. W wyniku konfliktów został zmuszony do wcześniejszego przejścia na emeryturę. Obecnie najbardziej cenione są jego pejzaże, zawierające drobiazgowy opis przyrody. (9 dużych rycin w kolorze)
- Hermann Gradl (1883-1964) - niemiecki malarz. Od 1902 roku studiował w Gewerbe- und Kunstgewerbeschule w Monachium. Uczył się rysunku i ceramiki, był uczniem mistrzowskim projektanta tekstyliów Theodora Spießa. W 1907 roku Gradl przybył do Norymbergi i został pierwszym administratorem, w 1908 roku profesorem, od 1926 roku profesorem zwyczajnym rysunku rzemiosła artystycznego tkanin, tapet, intarsji itp. w norymberskiej szkole rzemiosła artystycznego. W 1930 roku profesor sztuki powierzchniowej i zabawek w Państwowej Szkole Sztuk Stosowanych w Norymberdze, w 1938 roku kierownik klasy specjalnej malarstwa pejzażowego, w latach 1940-45 dyrektor byłej Państwowej Szkoły, która w międzyczasie stała się AdBK Norymberga.(5 dużych rycin w kolorze)
- Rysunki odręczne Claude Lorrains (1600-1682) - właśc. Claude Gellée, zwany także Le Lorrain - francuski malarz, rysownik i rytownik okresu baroku, pejzażysta. Tworzył głównie dla przedstawicieli rzymskiej arystokracji i papieży: Urbana VIII, Aleksandra VII i Klemensa IX. Król hiszpański Filip IV zamówił u niego siedem obrazów o treści zaczerpniętej ze Starego i Nowego Testamentu, przeznaczonych do nowej siedziby królewskiej – Pałacu Buen Retiro w Madrycie. Malował przede wszystkim pejzaże ze scenami pasterskimi oraz widoki fantastycznych portów ożywione drobnym sztafażem (scenki mitologiczne, biblijne i rodzajowe). Wykształcił swój własny typ krajobrazu idealnego. Obrazy jego wyróżniały się głęboką i przemyślaną kompozycją. Był też znakomitym rysownikiem. Pozostawił szkicownik "Liber veritatis" (obecnie w British Museum w Londynie), zawierający ok. 200 rysunkowych szkiców o wysokim poziomie artystycznym. Jego malarstwo wywarło wpływ na pejzażystów angielskich XVIII i XIX wieku. (9 rycin w tym miedzioryty)
- Nowa praca Richarda Kleina z Monachium (1890-1967) - niemiecki artysta, znany ze swojej pracy jako medalier od początku I wojny światowej i głównie ze swojej pracy jako ulubionego artysty reżimu nazistowskiego. Klein był dyrektorem Monachijskiej Szkoły Sztuk Stosowanych i jednym z ulubionych malarzy Adolfa Hitlera. Klein był jednym z artystów wystawianych na Große Deutsche Kunstausstellung (Wielkiej Niemieckiej Wystawie Sztuki) zorganizowanej w Haus der Kunst w Monachium w 1937 roku, pomyślanej jako kontrast do sztuki nowoczesnej potępionej przez Trzecią Rzeszę jako sztuka zdegenerowana. Klein zaprojektował również nazistowskie nagrody i odznaczenia. (7 rycin dot. studium ciała człowieka)
- stała rubryka "Kunstnachrichten" (wiadomości o sztuce)
- branżowe reklamy (domy aukcyjne, galerie sztuki, antykwariaty i in.) oraz reklamy dóbr użytkowych.

Stan zachowania: dobry (jak na fotografiach)