Lampa kinkietowa z rotatora dziennika testowego prędkości statku. Na skrzydle widać sygnowanie: „ZD PIAP / 1519 / 1”. Nie potrafię ocenić producenta. To część, element mechanicznego dziennika, który mierzył prędkość poruszającego statku oraz odległości, którą przepłynął. Dzięki tym pomiarom nawigator znał obrany kurs, odległość oraz mógł wyznaczyć pozycję nawigacyjną, aby określić pozycję statku. Czterołopatowy rotator był holowany na linie za rufą. Podczas obracania się obroty liny holowniczej były rejestrowane przez mechanizm koła i tarczę zamontowaną na relingu statku. Starsze mechaniczne dzienniki umieszczały mechanizm liczący obok rotatora, co wymagało wciągania dziennika w celu odczytania. W latach 60. XIX wieku amerykańscy, a następnie angielscy producenci zaczęli umieszczać tarczę w oddzielnej obudowie na relingu statku, co umożliwiało odczyty podczas użytkowania dziennika. Firma Thomasa Walkera w Birmingham w Anglii była wiodącym producentem dzienników. Wykonywała bardziej udoskonalone modele m.in. ze specjalnym łącznikiem linowym i licznymi wewnętrznymi ulepszeniami (urządzenie zostało zgłoszone do Urzędu Patentowego Stanów Zjednoczonych w 1877 roku).
Kinkiet ma zamontowany statyw, który można przymocować do ściany oraz okablowanie do przyłączenia prądu 230 V. Całkowita długość 45 cm (razem z oprawką na żarówkę), średnica korpusu 4 cm, rozstaw skrzydeł wirnika 11 cm, głębokość 20 cm (razem z metalowym uchwytem). Przedmiot pochodzi z prywatnej, rodzinnej kolekcji.