Pod koniec września 1964 roku po Krakowie rozeszło się plotka o mordercy, który napada na kobiety. Dwie z jego ofiar przeżyły, trzecia nie miała tyle szczęścia.Po tych atakach cały Kraków ogarnęła panika. Milicja uspokajała, dementując na łamach gazet plotki o kolejnych napadach, ale ludzie wiedzieli swoje. Przerażone kobiety nosiły pod płaszczami pokrywki od garnków aby osłonić plecy. W lutym 1966 roku kolejna zbrodnia wstrząsnęła miastem. Ofiarą nożownika był jedenastoletni chłopiec. Jego pogrzeb stał się prawdziwą manifestacją. Ludzie żądali by milicja jak najprędzej schwytała zwyrodnialca. Sprawa Karola Kota to nie tylko studium zła ukazujące oblicze bestii która z satysfakcją opowiada o oblizywaniu krwi z noża po zamordowaniu dziecka, to także obraz społeczeństwa, które domaga się powieszenia Kota na Rynku Głównym, i to bez sądu. O milicji,która broni oskarżonego przed linczem. Tej historii nie da się porównać z żadną inną.