„Matematyka niematematyka” nie jest pracą naukową czy też popularno-naukową.

Jest efektem „zabawy” matematyką, szczególnie z prostokątnym układem, gdzie były postawione dwa problemy:

• Jak będą będzie wyglądała matematyka punktu i funkcji, jeśli osie OX i OY będą się przecinały pod kątem innym niż 90º?

• Jakie będą współrzędne punktu jeśli osie przybiorą kształt funkcji matematycznych?

Punktem wyjścia oczywiście był prostokątny układ współrzędnych.

Opracowane wzory są wzorami empirycznymi wynikającymi z analiz układów współrzędnych oraz porównywania danych w różnych moich układach współrzędnych względem układu kartezjańskiego.

Wzory i sposoby wyznaczania sprawdzane były na przykładach i powinny mieć szerokie zastosowanie. Wiele odrzuconych wzorów spełniały się tylko w określonym zakresie.

Za prawidłowością mojej myśli jest uniwersalność części wzorów oraz jednakowy tok obliczania w każdym przypadku.

Choć nie jestem matematykiem i raczej matematykę znam dość słabo to uważam, że zastosowana „moja logika matematyczna” jest prawidłowa (przynajmniej w głównej nurcie).

To moje dyletanctwo matematyczne dało mi bardzo dużą swobodę w działaniu ze względu na brak wiedzy, w tym wiedzy o ograniczeniach w myśl zasady „nie wiedział, że się nie da”.

Z moich poszukiwań wynika, że nikt takiej matematyki nie opracował i jest to nowatorskie.

Dlatego nie zawiera on literatury bo jej nie wykorzystywałem.

Ta publikacja składa się z 5 części:

1. Punkt w zakrzywionej przestrzeni dwuwymiarowej

To opis matematyczny sposobu wyznaczenia współrzędnych punktu jeśli pojedyncza lub obie osie nie są proste a mają kształt funkcji matematycznej np. y=tg(x), x=ay². Punktem wyjścia jest jak wspomniałem wcześniej jest prostokątny układ współrzędnych.

Ten opis jest spójny dla wszystkich zakrzywionych przestrzeni z uniwersalnym wzorem do wyznaczania danej współrzędnej oraz pozostałymi wzorami dostosowanymi do specyfiki danej funkcji, w których liczy się te same wielkości.

Zawiera opis matematyczny wybranych funkcji matematycznych umieszczonych w

przestrzeni dwuwymiarowej ale osie współrzędnych nie przecinają się pod kątem prostym. Jest odpowiedzią na problem: jaki wzór będzie miała dana funkcja, jeśli jej położenie jest identyczne jak w układzie prostokątnym a osie przecinają się pod różnym kątem.

Zawiera również wzory na przeliczenie tych funkcji w zależności od różnych kątów przecięcia osi.

Najwięcej budzi moich kontrowersji to „ dzielenie przez zero”. Ale jeśli nawet jest tu błąd w prawidłowym rozwiązaniu to jest to próba złamania tej oczywistej oczywistości.

5. Wzór na długość cięciwy w okręgu

To wzór opracowany w oparciu o właściwości trójkąta wpisanego w okrąg oraz

twierdzenia sinusów

Całość tej publikacji stanowią z skserowane strony mojej ręcznie pisanej „matematyki” gdyż wg mojej wiedzy żaden program matematyczny nie jest w stanie rysować takich układów współrzędnych.

Praca ta zawiera z pewnością sporo błędów wszelkiego typu i może to kogoś razić ale na usprawiedliwienie jeszcze raz przypomnę, że nie jestem w wykształcenia matematykiem i nikt tej pracy również nie sprawdzał.

Jest to wersja elektroniczna zapisana w pdf.