Medal Wojskowy (fr. Médaille militaire) – francuski medal wojskowy, trzecie w kolejności starszeństwa spośród wszystkich odznaczeń państwowych.
Medal Wojskowy został ustanowiony 22 stycznia 1852 przez Ludwika Napoleona III Bonaparte dla wyróżnienia szeregowych i podoficerów, którzy odznaczyli się w walce aktami odwagi. Przyznawany był także za odniesienie ran. Było to pierwsze francuskie odznaczenie za zasługi przyznawane dla wojskowych poniżej stopni oficerskich. Medal przyznawany był także generałom i marszałkom, odznaczonym uprzednio Krzyżem Wielkim Legii Honorowej, za bezpośrednie dowodzenie w walce, a od I wojny światowej także za szczególne zasługi dla operacji wojskowych (m.in. otrzymali go Ferdinand Foch i Joseph Joffre). Aktualny statut Medalu Wojskowego pochodzi z 1962.

Medal mogły otrzymywać także miejscowości i sztandary jednostek, lecz były to rzadkie przypadki (ostatnio, w 1983 sztandar 3. kompanii 1 Pułku Strzelców Spadochronowych za działania w Bejrucie). Sporadycznie też medal nadawano osobom nie wojskowym oraz cudzoziemcom, m.in. otrzymali go John Pershing, Józef Piłsudski i Winston Churchill.

Medal w stanie jak na zdjęciu. FR3