Miód wielokwiatowy czyli „ miód tysiąca kwiatów”

Magiczna Pasieka położona jest u samego podnóża Gór Świętokrzyskich, widać nas wyraźnie z wysokiego Gołoborza. Mało tego, nasze gospodarstwo pasieczne należy do terenu Świętokrzyskiego Parku Narodowego! A co się z tym wiąże? Otóż macie pewność, że pobliskie tereny są pod ochroną, nie ma tu przemysłu, skażonej ziemi ani dużych fabryk. Można osobiście zobaczyć, że otaczają nas ogromne połacie łąk i lasów, dziewicze jeszcze w swojej naturze. Z dwóch stron otacza nas Puszcza Jodłowa, z kolejnych bezkres kwiecistych łąk. I na nich właśnie, z pięknych polnych kwiatów , Magiczne Pszczoły zbierają pyłek kwiatowy aby zamienić go w wielokwiatowy miód.

W naszym miodzie wielokwiatowym znajdziemy enzymy, kwasy organiczne, sole mineralne, białka, związki azotowe, witaminy, olejki eteryczne (zapachowe i smakowe), barwniki, a z pierwiastków: sól, potas, wapń, żelazo, magnez, srebro, bar, chrom, wanad, wolfram i kobalt i in.

Lecznicze właściwości miodu zależą od roślin, z jakich pszczoły zbierały nektar.

Miód należy do pokarmów łatwo przyswajalnych, a więc bardzo korzystnych dla człowieka.

Właściwości zdrowotne miodu wielokwiatowego czyli w czym może nam pomóc

Zróżnicowany skład chemiczny miodu wielokwiatowego, będący wynikiem szerokiej gamy pożytków miododajnych, decyduje o wielokierunkowym wykorzystaniu tego produktu w zapobieganiu chorobom i w lecznictwie. Miód ten jest najczęściej w kraju spożywaną odmianą tego produktu pszczelego.

– zapobiega i leczy przeziębienia i grypę

– działa wspomagająco na organizm przy chorobach dolnych dróg oddechowych

– leczy alergiczne choroby dróg oddechowych takich jak astma oskrzelowa i katar sienny

– odżywia i odnawia w stanach wyczerpania fizycznego i psychicznego organizmu

– skutecznie wspomaga leczenie chorób serca i naczyń krwionośnych, m.in. wspomaga odżywianie mięśnia sercowego, poprawia stan zdrowia przy chorobie niedokrwiennej serca

– bardzo wysokie działanie przeciwmiażdżycowe

– bierze udział w odtruwaniu wątroby i wpływa korzystnie na funkcjonowanie woreczka żółciowego

– duża zawartość glukozy i fruktozy kwalifikuje go jako lek w przypadku wrzodów żołądka i dwunastnicy, chorób oczu i dolegliwości skórnych

– regeneruje siły fizyczne i umysłowe

– skutecznie poprawia jakość snu i likwiduje bezsenność

– u dzieci wzmaga odporność na choroby

– działa odtruwająco w przypadku nadużywania kawy, papierosów i alkoholu

– podnosi poziom hemoglobiny

– polepsza motorykę jelit, reguluje wypróżnieni oraz działa łagodnie przeczyszczająco

Przyjmowanie i dawkowanie miodu pszczelego

Jeśli miód przeznaczony jest do leczenia, musi być przyjmowany zgodnie z zaleceniami.

W przypadkuprzeziębienia, grypy, leczenia stanów zapalnych jamy ustnej, gardła i górnych dróg oddechowych oraz przewodu pokarmowego wywołanych przez drobnoustroje(bakterie, grzyby, wirusy) konieczne jest rozpuszczenie miodu w jakimkolwiek płynie, ponieważ tylko w ten sposób obecny w miodzie enzym (oksydaza glukozy) jest w stanie wytworzyć z glukozy nadtlenek wodoru(wodę utlenioną) o silnych właściwościach przeciwdrobnoustrojowych.

W innych przypadkach do osiągnięcia efektu leczniczego wystarczy wprowadzenie miodu w odpowiedniej ilości do organizmu ( bezpośrednio lub po rozpuszczeniu w płynie ).

Zazwyczaj w celach leczniczych stosuje się:

– u osób dorosłych stosuje się od 50 do 100g miodu dziennie

– dzieciom powyżej 6 roku życia i młodzieży podaje się połowę tej dawki, czyli od 25 do 50g miodu dziennie

– dzieci od 1 do 5 r.ż. – od 7 do 25 gram dziennie

Można również podawać miód stosownie do masy ciała, a mianowicie w ilości: 1 gram na 1 kg masy ciała.

Oczywiście są to ogólne zasady przyjmowania mioduw celach leczniczych.

Zaleca się przyjmować 20-30 minut przed posiłkiem. Ostatnią dawkę można przyjąć po upływie godziny po posiłku. Chodzi o to, aby składniki miodu wchłaniały się szybko z przewodu pokarmowego, nie mieszając się z pożywieniem.

Przeciwwskazania

Uczulenie na miód.

Jak powstaje miód? – dla tych co chcą wiedzieć więcej

”Miód jest produktem wytwarzanym przez pszczoły miodne(Apis mellifera)z nektaru kwiatowego lub spadzi. Nektar powstaje w narządach zlokalizowanych w obrębie kwiatów, zwanych nektarnikami. Zawartość cukrów może dochodzić do 50%. Jest to mieszanina sacharozy, glukozy i fruktozy. Poza tym w niewielkiej ilości występują w nim aminokwasy, terpeny oraz substancje charakterystyczne dla danej rośliny.

Natomiast spadź jest sokiem roślinnym przetworzonym przez owady, głównie mszyce i czerwce. Nakłuwają one liście i młode pędy, wysysają sok i po wchłonięciu białka, które jest ich pokarmem, wydalają pozostałość w postaci drobnych kropelek.

Nektar lub spadź zwilżane są przez pszczoły niewielką ilością wydzieliny pochodzącej z gruczołów ślinowych, a następnie przesuwane do wola miodowego. Po wzbogaceniu w enzymy i kwasy organiczne powstały produkt przekazywany jest pszczołom robotnicom, które stopniowo go zagęszczają wprowadzając wielokrotnie z wola miodowego na nasadę języczka. Po kilkakrotnym powtórzeniu tego zabiegu przez kolejne robotnice produkt zostaje umieszczony w dolnych komórkach plastra, gdzie następuje jego dalsze odparowanie. W miarę zagęszczania jest on przenoszony stopniowo do wyżej położonych komórek plastra. Po ich wypełnieniu następuje proces dojrzewania miodu, w trakcie którego zawartość wody obniża się do około 18%, a sacharoza jest w tym czasie rozkładana do glukozy i fruktozy. Proces ten trwa około czterech do pięciu dni. Po jego zakończeniu komórki plastra zasklepiane są przez pszczoły robotnice wieczkiem woskowym.

Miód służy pszczołom jako źródło energii. Owady spożywają go w ulu, a także w trakcie zbierania produktów poza ulem (nektar, spadź, pyłek kwiatowy, propolis). Służy również do wytwarzania pierzgi.”

Miód należy przechowywać w ciemnych, suchych i chłodnych pomieszczeniach.