Pakiet 100 sztuk kokonów Murarki ogrodowej.

Hodowana w trzcinie, ręcznie czyszczona i liczona.

Ogólnie o Murarce

Murarka ogrodowa (Osmia rufa) to samotnie żyjąca pszczoła, o jednorocznym cyklu życiowym. Samice przeciętnie osiągają 10-12 mm długości, samce są mniejsze, posiadają charakterystyczne białe włoski na głowie, żyją 3 tygodnie i mają 8-10 mm długości. Wygryza się na przełomie marca i kwietnia oblatując kwiaty do końca czerwca, ale najaktywniejsza jest przez kwiecień i maj, dlatego nadaje się najlepiej do zapylania drzew i krzewów owocowych, np. jabłoń, czereśnia, wiśnia, śliwy, porzeczki, aronia, jak i truskawki. Aby zebrać pokarm dla 1 jaja samica potrzebuje odwiedzić 1200 kwiatów, w całym swoim życiu może złożyć 5-15 jaj. Pierwsze wylatują samce, a po około 2 tygodniach zaczynają się wygryzać samice. Po złożeniu jaj samica ginie, a w gniazdach wylęgają się larwy, które odżywiają się zgromadzonym pyłkiem, by we wrześniu się przepoczwarzyć i w tym stanie czekać do wiosny.

Hodowla

Aby stworzyć warunki dla Murarki potrzebne: - osłonięte od deszczu miejsce, np. domek dla owadów, lub zadaszenie, odpowiednio przewiewne, aby nie miały sauny w lecie. - rurki o średnicy wewnętrznej 6-11 mm, najpopularniejsza średnica wewnętrzna to 8mm, np. z trzciny, rdestowca, formatki z drewna, rurki papierowe. W rurkach o średnicy mniejszej niż 8mm wylęgnie się więcej samców, a w rurkach o większej średnicy będzie więcej samic, które biorą aktywny udział w zapylaniu. Długość rurek to ok, 20 cm, ale mogą być w przedziale 15-30 cm. - otwory wylotowe rurek powinny być skierowane w stronę południową, południowo-wschodnią lub południowo-zachodnią - rurek powinno być co najmniej tyle co wystawionych kokonów.

Przechowywanie, wystawianie kokonów Kokony, lub rurki z kokonami przechowujemy na przykład w pudełku kartonowym w suchym pomieszczeniu, w którym panuje temperatura zbliżona do tej panującej w środowisku naturalnym, np. w szopie, garażu, piwnicy. Można również zostawić w domku dla owadów odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią. Wystawiamy kokony na przełomie marca i kwietnia, lub gdy temperatura będzie osiągać co najmniej 15 stopni ciepła, jak przeważnie jest na początku kwietnia. Po wygryzieniu się pszczół dobrze jest usunąć resztki kokonów, gdyż mogą stanowić źródło pasożytów.

Wyjmowanie kokonów z rurek nie jest obowiązkowe, jednak pomaga w zmniejszeniu śmiertelności pszczół, ponieważ mamy możliwość usunięcia roztoczy (komórka jest cała zajęta przez brązowe małe pajączki), spleśniałych i spasożytowanych oprzędów.