Oferuję kable uznanej amerykańskiej marki NORDOST, przewody głośnikowe model FREY Single Wire.

Kable w oryginalnej fabrycznej konfiguracji producenta widły-banany (wzmacniacz - kolumny) o dł. 2m każdy, zgodnie ze specyfikacją. Stan 9,9/10 mechaniczny i optyczny doskonały, bez wad, załamań, wgnieceń czy rys - Idealne. Wszystkie fotografie przedstawiają w realu oferowane egzemplarze. Co ważne, nabyte w Polsce (luty 2019 rok), potwierdzone dowodem zakupu, wraz z opakowaniem. Jestem pierwszym właścicielem.

Mocna rekomendacja dla wymagających!

Kabel głośnikowy Frey składa się z dwudziestu ośmiu 24-AWGowych żył OFC o czystości 99,99999%, wytłaczanych na każdej z nich, z których każda zawiera 60 mikronów srebra. Każda z tych żył jest owinięta żyłą monofilamentową FEP, na którą wytłaczana jest osłona FEP. Żyły są ułożone w charakterystycznym dla Nordost płaskim układzie w grupach po siedem i zakończone wtyczkami Nordost Z o małej masie i pozłacanymi miedzianymi widełkami. Oprócz tego, że jest estetyczny, Nordost twierdzi, że płaski układ minimalizuje oddziaływania elektryczne wewnątrz kabla (w szczególności pojemność i indukcyjność kabla).

"W przypadku Freya informacje barwowe, przestrzenne i czasowe są przekazywane bardzo dokładnie. Bas jest szybki, głęboki, autorytatywny i melodyjny. Podstawy wielu nut leżą w basie i niższym średnim zakresie, więc dokładna reprodukcja basu jest koniecznością, jeśli muzyka odtwarzana przez nasze systemy ma być rozsądnym faksymilem prawdziwej rzeczy. Nie mogłem wykryć żadnego pogrubienia ani innych nieprzyjemnych rzeczy, które sugerowałyby, że bas został naruszony. Dudnienie basu, które można okresowo usłyszeć podczas pierwszego epilogu muzycznej wersji <em>Wojny światów Jeffa Wayne'a [CBS 96000] i bęben basowy podczas czytania przez Fritza Reinera Porucznika Kije</em> Prokofiewa [Classic Records/RCA Victor LSC-2150] podczas dyrygowania Chicago Symphony Orchestra, są cudownie pełne, a jednocześnie dobrze zdefiniowane.

Średnie i wysokie tony są podobnie nietknięte przez Frey. Wysokie tony, takie jak talerze, flet i fortepian, zostały przepuszczone bez utwardzania lub dodawania sybilantów. Niektóre kable rozmazują lub wygaszają wysokie tony; na szczęście Frey nie jest winny takich wykroczeń, dzięki czemu dźwięki takie jak klawesyn są bardziej naturalne i łatwiejsze do naśladowania. Kilka moich ulubionych przykładów pochodzi z <em>Wojny światów i Czterech pór roku</em> Antonia Vivaldiego , granych przez Orchestra Gasparo da Salo del Festival di Brescia e Bergamo na podwójnym LP Fone nagranym w 1987 roku [Fone 87 F 04]. Inne przykłady czystości wysokich tonów Freya to klarowność tamburynu, którą można usłyszeć tuż przed i w trakcie pierwszego epilogu <em>Wojny światów</em> , ksylofon pod koniec pierwszego epilogu oraz dzwonki towarzyszące fortepianowi na początku wspaniałego debiutanckiego albumu Mike'a Oldfielda, <em>Tubular Bells</em> [Virgin Records V2001].

Mówiąc o <em>Tubular Bells</em> , jest to świetny zapis demonstrujący bardzo szeroką scenę dźwiękową, jaką Frey jest w stanie odtworzyć, i — co bardziej imponujące — precyzyjne obrazowanie różnych instrumentów. Słyszałem już wcześniej ten pierwszy w swoim systemie, ale byłem zszokowany, jak wielką poprawę w drugim wygenerował Frey. Nie potrafię wyjaśnić, jak prosty kabel może wpłynąć na obrazowanie, ale moja teoria jest taka, że ​​Frey wykonuje fantastyczną robotę, zachowując informacje czasowe (a zatem przestrzenne) w sygnale: wszystkie harmoniczne danego dźwięku docierają do głośnika w tym samym czasie, co skutkuje bardziej precyzyjnym obrazowaniem. Innymi słowy, myślę, że Frey przekazuje wszystkie częstotliwości z tą samą prędkością, podczas gdy słabsze kable mają niewielkie różnice w prędkości, z jaką przesyłany jest sygnał audio, co objawia się niewyraźnym umiejscowieniem obrazu.

Zakres dynamiki wydawał się być rozszerzony również w przypadku Freya. Nie mam na myśli przesadnego, nienaturalnego sposobu, ani też, że dźwięk był głośniejszy. Mówię, że chociaż najcichsze fragmenty nie wydawały się być dużo cichsze, a najgłośniejsze fragmenty nie wydawały się być głośniejsze, to pomiędzy tymi dwoma poziomami była drobniejsza gradacja. Jako analogię do tego ostatniego, rozważmy wyświetlacz komputera używający 8-bitowej palety, która jest następnie przełączana na paletę 16-bitową: najjaśniejsze i najciemniejsze odcienie są takie same, ale między nimi jest o wiele więcej odcieni."

SPECYFIKACJE

Izolacja: Fluorowany etylen-propylen (FEP)

Budowa: Mechanicznie dostrojony odstęp, długość i konstrukcja Micro Mono-Filament

Materiał: 28 posrebrzany 99,99999% lity rdzeń OFC

Pojemność: 11,8 pF/f

Indukcyjność: 0,096 μH/stopę

Prędkość propagacji: 93%

Zakończenia: Pozłacany widelec i banan typu Z

Made in USA