MIKOŁAJ VON REDWITZ 1429-1435.

AWERS:POSTAĆ WIELKIEGO MISTRZA ZAKONNEGO NA WPROST.

REWERS:TARCZA Z KRZYŻEM KAWALERSKIM,NAD NIĄ KORONA.

KATALOGOWO TO NEUMANN 22.

Waga: 0,41 g
Wymiary: 16,59 x 12,39 mm

Rzadka pozycja Zakonu Krzyżackiego.

W ciągle popularnej i często cytowanej książce E.Neumanna „Die Münzen des Deutschen Ordens 1235-1801”
pod pozycją nr.18 jest opisany obol (denar) łączony z pobytem Zakonu Krzyżackiego nad Dunajem.

W roku 1429 na polecenie cesarza Zygmunta Luksemburskiego wysłany został na południowe kresy
chrześcijańskiej Europy oddział krzyżacki pod dowództwem Nicolaus´a von Redwitz´a. Miał za zadanie
umocnienie przebiegającej na Dunaju granicy, nękanej ciągłymi napadami tureckimi. Krzyżacy przejęli kilka zamków,
a Nicolaus von Redwitz wysłał precyzyjne raporty o stanie ich zachowania i liczebności ich załóg do Wielkiego Mistrza.

Teren przejęty przez krzyżaków leżał w południowo-zachodniej części Wołoszczyzny i nosi nazwę Severin.
Dowódca krzyżaków otrzymał tytuł ban (lokalny zarządca) Severinu. W księstwie Wołoszczyzny władzę zwierzchnią
sprawował wojewoda Dan II i choć władza jego przerywana była kilkoma wewnętrznymi sporami, to okres jego panowania
można przyjąć na lata 1420-1431. W latach tych, za zgodą Zygmunta Luksemburskiego Dan II wybijał monety dla księstwa Wołoszczyzny.
Moneta opisana przez Neumanna jest właśnie jedną z monet wybijanych przez wojewodę w mennicy w Hermannstadt – dzisiejsze Sibiu.
Błędna opinia Neumanna przypisująca tą monetę do Nicolaus´a von Redwitz´a i Zakonu Krzyżackiego jest powtórzeniem tezy
węgierskiego numizmatyka dr.RethyLaszlo, a także ma swoje źródła w monografii G.Buzdugan, O.C.Oprescu „Monety i banknoty rumuńskie” (1976).
Najnowsze badania Muzeum Narodowego Rumunii oraz Gabinetu Numizmatycznego Rumuńskiej Akademii bezspornie łączą tą monetę z Danem II.
Ale jest jeden szczegół różniący tą monetę od pozostałych monet księstwa Wołoszczyzny – rewers z krzyżem w tarczy absolutnie
identycznym jak te na monetach Zakonu Krzyżackiego. Jest wielce prawdopodobne, że wybicie tej monety – choć nie bezpośrednio przez
Zakon Krzyżacki – i zapożyczenie jego symboliki przez wojewodę sprawującego władzę na Wołoszczyźnie jest zaproszeniem, gestem czy
też potwierdzeniem ważności misji. Równocześnie krzyżacy, przywiązani do swojego pieniądza w Prusach i Inflantach przyjęli na pewno
monetę z ich własnym symbolem za ważne wydarzenie. Spoglądając pod takim kątem na przedstawionego tu denara, jego powiązanie z
Zakonem Krzyżackim jest bezsporne.

W roku 1434 upada ostatni zamek krzyżacki nad Dunajem (Orschowa, Orsua, Orswa) i nieliczni ocalali rycerze zakonu opuszczają na
zawsze Banat Severin. 10 lat później właśnie do tego zamku wycofuje się Jan Hunyadi po klęsce wojsk chrześcijańskich pod Warną.