Shota Rustaveli to wielki gruziński poeta. Jego wiersz „Rycerz w skórze tygrysa” jest uznanym arcydziełem literatury światowej. Życie i dziwna śmierć poety owiana jest tajemnicami i legendami – biografowie wciąż się kłócą. Poeta, artysta, mnich, skarbnik Jej Królewskiej Mości czy ukochany królowej Tamary?!

Autor światowego arcydzieła, jednego z najsłynniejszych gruzińskich dzieł zatytułowanych „Rycerz w skórze tygrysa”, Shota Rustaveli, oprócz swoich pism, był zaangażowany w działalność rządową. Żył w XII wieku, dlatego nie ma o nim wiarygodnych informacji.

Życie autora wiersza spowija aura tajemnicy; nie wiadomo, kiedy i gdzie się urodził, zmarł ani w jakiej rodzinie się wychował. Zachowało się jednak o nim wiele legend. Z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że ród Rustaveli należał do arystokracji, gdyż Shota pełnił funkcję skarbnika królewskiego (w XII wieku takie stanowisko było całkowicie niedostępne dla poddanych niższego pochodzenia). Sam poeta stwierdza w rękopisie, że jest Meschetyjczykiem. Edukacja Rustaveli jest bardziej przejrzysta: studiował w Grecji i dobrze znał literaturę arabską i perską. Oprócz talentu poetyckiego Rustaveli posiadał talenty artystyczne; brał udział w malowaniu świątyni (według niektórych źródeł znaleziony tam wizerunek poety to autoportret).

Życie poety przypadło na okres panowania wielkiej królowej Tamary, która patronowała literaturze. Skarbnik Rustaveli towarzyszył Tamarze w licznych podróżach i według legendy był w niej beznadziejnie zakochany. Któregoś dnia królowa obdarzyła poetę złotym piórem za jego zasługi poetyckie. Odtąd młodzieniec zawsze nosił na kapeluszu podarunek królowej i nie zgadzał się na jego sprzedaż za jakiekolwiek pieniądze.

Data i okoliczności śmierci Shoty Rustaveli nie są znane, istnieją różne wersje. Według jednej z nich poeta ożenił się z pewną Niną, a wkrótce po ślubie zmarł, nie pozostawiając potomstwa. Inna wersja jest jeszcze smutniejsza: królowa Tamara, wzruszona kolejnym pięknym wierszem o miłości, hojnie nagrodziła poetę, lecz kochanek nie zgodził się przyjąć dużych pieniędzy. Następnego dnia znaleziono poetę ściętego: wśród ludzi krążyły pogłoski, że zabójca działał na rozkaz zazdrosnego króla, męża Tamary. Fanom wielkiego pisarza bardziej niż innym podoba się wersja trzecia: opuścił Gruzję w wyniku zmiany władzy królewskiej, żył szczęśliwie i zmarł w Jerozolimie. Według czwartej wersji beznadziejnie zakochany poeta został mnichem i do starości mieszkał w klasztorze.