Moskiewski GUM (Główny Dom Towarowy) jest jednym z najdroższych centrów handlowych w całej Rosji. Ogromny budynek GUM zajmuje niemal całą wschodnią fasadę Placu Czerwonego i słusznie uważany jest za arcydzieło architektury końca XIX wieku. Handel w centrum Moskwy istniał praktycznie „od zawsze”. Wiemy z całą pewnością, że na ulicach położonych na wschód od centralnego Placu Czerwonego, ponad 400 lat temu, znajdowały się pasaże handlowe. Następnie, za czasów cara Borysa Godunowa (przełom XVI i XVII wieku), powstały pierwsze nieduże murowane budynki o przeznaczeniu handlowym, dokładnie w miejscu, gdzie dziś znajduje się GUM. Za panowania cesarzowej Katarzyny II (koniec XVIII wieku) podjęto próbę wybudowania jednego dużego domu towarowego w stylu klasycystycznym. Projekt i sama budowa zostały przygotowane i przeprowadzone w sposób pospieszny i niedbały. Dodatkowo wielki pożar Moskwy w 1812 roku doprowadził do konieczności przebudowy istniejącego budynku, co negatywnie wpłynęło na jego ogólny stan. Nic dziwnego, że zaledwie kilkadziesiąt lat później moskiewski kompleks handlowy wymagał co najmniej gruntownej przebudowy i modernizacji. Pod koniec lat 60. XIX wieku władze Moskwy podjęły decyzję o wybudowaniu zupełnie nowego budynku w miejscu pierwszego, nieudanego domu towarowego. Kupcy i właściciele istniejących punktów sprzedaży detalicznej sprzeciwili się temu pomysłowi. Nieudane negocjacje między kupcami a miastem trwały prawie 20 lat. Obawy ponad 500 handlowców były zrozumiałe, ponieważ początkowo nie udzielono im żadnych gwarancji, że będą mogli nadal prowadzić działalność w nowym budynku. Z drugiej strony właściciele sklepów naiwnie próbowali wzbogacić się poprzez przebudowę, domagając się przyznania im prawa własności do ziemi, na której miał powstać nowy, rozbudowany dom towarowy. Gdy kolejne rundy negocjacji stanęły w martwym punkcie, miasto postanowiło zaostrzyć swoje stanowisko wobec handlowców. W 1886 roku stary budynek zamknięto z przyczyn technicznych (był to pretekst zupełnie racjonalny). Kupcy zostali przeniesieni do tymczasowych straganów na Placu Czerwonym, a ich obroty znacznie spadły. Wówczas kupcy poddali się i, już jako spółka akcyjna, rozpoczęli budowę nowego budynku handlowego. W listopadzie 1888 roku ogłoszono konkurs na projekt budynku głównego moskiewskiego domu towarowego. Przed architektami postawiono zadanie spełnienia wymogów „racjonalności, oszczędności i zachowania harmonii architektonicznej z historycznym krajobrazem”. Jury konkursu otrzymało 23 projekty, z których większość była bardzo podobna do siebie, a trzy z nich zostały nagrodzone. Pierwsze miejsce zajęła praca petersburskiego architekta Aleksandra Pomerancewa, który za swój projekt otrzymał gigantyczną sumę 6000 rubli (dla porównania, miesięczna pensja robotnika w tamtym czasie wynosiła zaledwie 30 rubli).
