Komańcza niewielka miejscowość w powiecie sanockim.

To tu, na wyniosłym wzgórzu, w zaciszu niczym nie zmąconej bieszczadzkiej przyrody, w wybudowanym jeszcze przed wojną klasztorze Sióstr Nazaretanek, przez rok przebywał jako w czwartym miejscu internowania Prymasa Stefan Wyszyński.

Dziś, mimo upływu lat te same wiecznie zielone jodły i świerki , może tylko bardziej dojrzałe, są niemymi świadkami obecności człowieka określanego mianem Prymasa Tysiąclecia.

Budynek klasztoru w Komańczy robi dziś wrażenie zachęcającego do odpoczynku pensjonatu. Dom powstał w latach 1927- 31, a jego architektura reprezentuje typ budowli pensjonatowej z lat 1912-13.

Klasztor stał się przez pełny rok 29.10.1955- 28.10.1956 miejscem przymusowego pobytu a jednocześnie schronieniem?

Dla Prymasa Polski po Rywałdzie , Stoczku Warmińskim i Prudniku Śląskim , ostatnim etapem drogi wiodącej „ku zmartwychwstaniu” – była właśnie Komańcza.

Oczy milionów Polaków szukały wówczas miejsca, błądziły po mapie Ojczyzny, śląc słowa modlitwy i westchnienia serc na to bieszczadzkie wzgórze.

Po raz pierwszy od 2 lat Prymas Polski spokojnie spacerować po okolicy, oddychać świeżym powietrzem, co dla Jego stanu zdrowia miało szczególne znaczenie. Tak wspomniał ten czas sam Kardynał:
„ Więzienny kojec rozszerzył mi się w piękny las, po którym mogę chodzić swobodnie”. To właśnie w tym klasztorze w Komańczy został wspólnie z siostrami po raz pierwszy odśpiewany Apel Jasngórski.
W samym klasztorze mimo upływu lat niewiele się zmieniło.

Przed frontem budynku wita dziś pielgrzymów dostojna, wykuta w kamieniu postać Prymasa Wyszyńskiego. Autentyczne wyposażenie, meble z których korzystał sługa Boży można oglądać w Izbie Pamięci na parterze. Siostry zgromadziły tu szereg pamiątek:
łóżko, lampę naftową, ornat, sutannę, biret i piuskę.

Jest również kosturek, nieodłączny towarzysz pieszych wędrówek, na którym wspierał się Ksiądz Prymas, wędrując często po okolicznych wzgórzach.

Tu wciąż żyje duch Księdza Prymasa , To miejsce wybrał sam Bóg- aby po wszystkie czasy było świadectwem wielkości Człowieka, który mimo zewnętrznej niewoli nigdy się nie poddał.