OBRAZ „ ORFEUSZ I EURYDYKA”

AUTOR : Stanisław Wróblewski

ROK POWSTANIA: 1919 R.

WYMIAR : 147 x 88 CM

TECHNIKA: olejna na płótnie, fragmenty złocone złotem płatkowym dukatowym

Obraz „ ORFEUSZ I EURYDYKA” namalowany przez Stanisława Wróblewskiego jest kopią obrazu o tym samym tytule powstałego na upamiętnienie Wystawy Światowej w 1900 roku w Paryżu.

Obraz ten namalowany został przez Erwina Puchingera, zaś bogatą ramę do obrazu wykonaną w technice metaloplastyki wykonali Georg Klimt i Franz Siegiel. Dzieło zaprezentowane zostało w pomieszczeniu zaprojektowanym przez Josefa Hoffmana na wystawie światowej gdzie reprezentowało malarstwo światowe w stylu secesji. Obecnie obraz ten o wymiarach 346 cm x 220 cm znajduje się Museum fur angewandte Kunst w Wiedniu.

Kopia obrazu „Orfeusz i Eurydyka” wykonana przez Stanisława Wróblewskiego w 1919 r namalowana została na płótnie lnianym w technice olejnej, miejscami występuje złocenie złotem płatkowym dukatowym. Po namalowaniu obraz został podarowany przez malarza rodzinnie mieszkającej we Lwowie. W czasie II wojny światowej podczas okupacji sowieckiej obraz został mocno uszkodzony. W dolnej części obrazu wykonano dwa nacięcia przez całą długość płótna. Prawdopodobnie żołnierze bolszewiccy szukali za obrazem ukrytych kosztowności. Po wojnie rodzina wraz z całym dobytkiem w którym znalazł się także ten obraz przesiedliła się na tereny odzyskane i osiedliła się w Poznaniu. Prawdopodobnie wtedy obraz został poddany naprawom które były bardzo niefachowe.

W 2024 r obraz został poddany właściwej konserwacji. Usunięto wszystkie poprzednie zabiegi pseudo konserwatorskie czyli podklejenia i przemalowania. Obraz po odczyszczeniu został podklejony w miejscu przecięć i naciągnięty na nowe krosno. Po uzupełnieniu ubytków malatury został zabezpieczony werniksem.

Mit o Orfeuszu i Eurydyce zawsze bardzo chętnie był wykorzystywany jako temat w sztuce. Orfeusz był królem Tracji. Był młodym i pięknym młodzieńcem, obdarzonym przecudnym darem. Posiadał niezwykły talent - prześlicznie śpiewał i grał na lutni. Jego muzyka gromadziła wokół ludzi i zwierzęta, a wszyscy zasłuchiwali się w tonach wydawanych przez lutnię Orfeusza.
Żoną Orfeusza był nimfa drzewna, hamadriada – Eurydyka. Była niezwykle piękna, do tego stopnia, że kto ją zobaczył musiał ją pokochać. Jednak Orfeusz i Eurydyka stanowili niespotykanie zgrane małżeństwo. Kochali się bardzo. Niestety ich miłość skończyła się tragicznie. Może dlatego ta piękna opowieść od zawsze rozpalała wyobraźnię twórców sztuki dzięki czemu powstało dziesiątki obrazów i rzeźb o tej tematyce. Twórcy tworzący w stylu secesyjnym szczególnie chętnie sięgali po tematy mitologiczne.

Obraz przedstawia moment gdy piękna Eurydyka tańczy na łące pełnej kwiatów do melodii granej na lutni przez jej ukochanego Orfeusza. Nimfy siedzące na łące także włączają się w koncert grając na podwójnym flecie. Obok Orfeusza tańczy flaming, symbol płomiennej miłości Orfeusza i Eurydyki.

Obraz malowany jest miejscami grubo, fakturalnie. Fragmenty obrazu czyli lutnia, diadem na głowie Orfeusza, oraz opaska na głowie nimfy pokryte są złotem płatkowym dukatowym. Jest to technika często stosowana przez malarzy secesji min. Klimta.

Jest to obraz bardzo dekoracyjny dlatego będzie wyjątkową ozdoba każdego salonu.

tel/ 6 9 3 0 2 4 9 2 0