Hipolit Konstanty Ożarowski "Kapliczka mego brata" obrazki z walk o niepodległość z dedykacją odręczną autora:
"Kochanemu Koledze Komendantowi Naczelnemu KN3 P.O.W. Wschód w dowód stałej sympatii i z wyrazami wysokiego szacunku H.K. Ozarowski 29 maja 1939 r."
79 stron, kompletna, miękka okładka
Dimensions: 12 x 18 cm
O książce:
"Geniuszem Józefa Piłsudskiego Najjaśniejsza Rzeczpospolita dźwignęła się zupadku do wyżyn potężnego mocarstwa...Jesteśmy dumni i szczęśliwi podziwiając ten wspaniały rozkwit Polski w pełnym Majestacie...
Jest to zwięzła i barwna opowieść o pacholęciu polskim walczącym nieustraszenie z caratem o odrodzenie Polski. Rzecz osnuta na tle prawdziwych zdarzeń z przed lat trzydziestu na Chełmszczyźnie"
Polska Organizacja Wojskowa (POW) – tajna organizacja wojskowa działająca w latach 1914–1921, początkowo na terenie Królestwa Polskiego, potem także w Rosji i innych ziemiach zaboru rosyjskiego
oraz na terenie zaboru austriackiego.
Pod koniec października 1918 struktura organizacyjna POW przedstawiała się następująco:
Komenda Główna z siedzibą w Krakowie komendant główny płk E. Rydz-Śmigły oraz szef sztabu mjr Julian Stachiewicz.
Komenda Naczelna nr 1 w Warszawie (komendant Adam Koc), której podlegały okręgi: I Warszawa (prowincja), Ia Warszawa (miasto), II Łódź, III Siedlce (od 1915 IX, a od 1918 ponownie III; komendanci: kpt. Henryk Krok-Paszkowski, por. Stanisław Hempel, ppor. Artur Maruszewski ps. „Jan Sosnowski”, por. Karol Wędołowski, Stefan Pióro ps. „Sęp”, kpt. Władysław Horyd ps. „Przerwic”), IV Łomża, V Pułtusk, VI Płock, VII Włocławek, VIII Kalisz, IX Częstochowa, X Podlasie. W stadium organizacji znajdował się samodzielny okręg wileński.
Komenda Naczelna nr 2 w Krakowie (mjr Władysław Bończa-Uzdowski), której podlegały okręgi: Kraków, Lwów, Podkarpacie.
Komenda Naczelna nr 3 w Kijowie (Leopold Lis-Kula), której podlegały komendy okręgowe: w Kijowie (Okręg „A”), Odessie („B”), Płoskirowie („C”), Żytomierzu („D”), Winnicy („E”), Równem („F”), Mińsku („G”), Moskwie („L”), Charkowie („M”). Struktura w KN nr 3 miała charakter wyspowy – koncentrowała się wyłącznie w skupiskach ludności polskiej.
Komenda Naczelna nr 4 w Lublinie (mjr Stanisław Burhardt-Bukacki), której podlegały okręgi: V piotrkowski, Vb będziński, VI kielecki, VIa miechowski, VII radomski, VIII lubelski, VIIIa zamojski.
POW KN nr 3 Wschód dowództwo: pierwszym komendantem był Józef Bromirski październik 1917 – marzec 1918) następnymi: Bogusław Miedziński (marzec – lipiec 1918), Leopold Lis-Kula ps. „Jeleński” (lipiec – listopad 1918). Szefem sztaby KN 3 pozostawał Tadeusz Schaetzel. W 1918 w skład KN 3 wchodziły następujące okręgi A – Kijów, B – Odessa, C – Płoskirów, D – Żytomierz, E – Winnica, F – Równe, G – Mińsk Litewski, L – Moskwa-Petersburg, M – Charków.
W l. 1918-1921 POW Wschód spełniała zadania wywiadowcze na tyłach wojsk sowieckich. W tym czasie komendantami naczelnymi byli Przemysław Barthel de Weydenthal, Henryk Józewski, Stefan Bieniewski.