Imponująca para figur, alegoria architektury i rzeźby. Obiekt pochodzi z ok. 1765 roku, a więc okresu akademickiego. W roku 1763 skończyła się wojna siedmioletnia. Wojska pruskie zajęły manufakturę w Miśni w październiku 1756 i całkowicie ją zdewastowały. Część urządzeń i modeli została wywieziona do Berlina, reszta całkowicie zniszczona. Po wojnie stworzono szereg nowych modeli, w tej liczbie opisywany. Okres ten, przypadający na lata 1763–1774 – z powodu podporządkowania kierunku artystycznego Akademii Drezdeńskiej nazywany jest akademickim. Prezentowana para ilustruje nową stylistykę klasycystyczną zamiast kandlerowskiego rokoka. Uwagę zwraca klasyczny kształt postumentów a także tematyka i stylistyka nawiązująca do rzeźby klasycznej, proste linie zamiast złoconych fal.

Znaki i wycisk widoczne na zdjęciach.
Stan bardzo dobry, brak ubytków i napraw. Wytarcia złoconych detali na postumentach. Bardzo typowe wady charakterystyczne dla wczesnej porcelany. Przy b. bliskiej inspekcji można zauważyć niedoskonałości barwników, wtrącenia świadczące o wieku rzeczy. Proszę uważnie przejrzeć zdjęcia, są one częścią opisu.

wysokość ok. 33, 34.5cm

Ponieważ spotkałam się z wątpliwościami odnośnie braku wycisku wyjaśniam jak poniżej.
W przypadku Miśni sprzed 1850 roku nie można przywiązywać żadnego znaczenia do numeracji, co więcej, im wcześniejsza (cenniejsza) figura tym rzadszy numer a w przypadku najwcześniejszych obiektów brak nawet oznaczenia manufaktury. W 18tym wieku były próby katalogowania ale nie przetrwały żadne źródła. Usiłowanie szukania wycisków na 18towiecznych obiektach są więc bezsensowne bo wycisków nie ma bądź z reguły nie można im przypisać znaczenia. Czasem w literaturze przywołuje się odręczne notatki, które pozostawił Eric Hosel, lecz są one fragmentaryczne i muszą być traktowane z dystansem. Całkowitą bzdurą jest natomiast próbowanie identyfikacji 18to wiecznych obiektów na podstawie systemu numeracji po 1850 roku!! Źródło: The book of Meissen, R.E.Rontgen.