OD AUTORA
Książkę tę uformowałem z poszczególnych ustępów, pisanych na różne okazje związane z Legionami i z ich Wodzem. Oddaję ją teraz czytelnikowi nie dlatego, bym przypuszczał, że zebrane tu przyczynki zdołają powiększyć sławę Męża, który zasługami swemi wyrósł ponad sławę, stając się samem dobrem narodu i jednym z najwyższych przykładów człowieczeństwa w Europie.
Przyczynki zebrane tu są tylko dalszym ciągiem pracy, którą rozpocząłem dwadzieścia kilka lat temu, gdy mnie, jak tylu innych ówczesnych młodych ludzi, jak całą młodzież polską owoczesną, porwała w swą orbitę potężna i płomienna wola Józefa Piłsudskiego. Drukując teraz te ustępy w książce, pragnę tylko dać wyraz swej dumie spłonionej, że oto wszystko, co przez ćwierć wieku pisałem o tym Mężu wspaniałym, prześcignione zostało przez Niego tysiąckrotnie. Słowa to mają do siebie, iż więcej zazwyczaj obiecują, niż się stać może w życiu i dokonać się zdoła w historji. Tu oto sprawy poszły wręcz odmiennym trybem. Mimo, iż autor, porwany entuzjazmem i miłością, sądził, że daleko naprzód słowem przed czyny wybiega, słowami najgorętszego entuzjazmu nigdy czynów ogromnych tego Męża nie dogonił.
O radości! O dumo!
Drukując teraz te ustępy w książce, pragnę też dać wyraz największemu smutkowi swojemu. Przez ćwierć wieku, na każdem rozstaju, przy każdem wahaniu, w każdej walce najtrudniejszej i w chwilach najboleśniejszego wyboru mieliśmy zawsze nad sobą pomoc tego człowieka nieśmiertelnego. Przyszedł, spojrzał, tchnął wolą wieszczą - i już wiedzieliśmy wszystko i już w nas prawda krążyła i już się moc krzewiła.
Ale i tego mało i to jeszcze nie wszystko wcale! Nietylko moc i prawda, lecz rozkwitała w nas wszystkich ta przedziwna uroda ojczystego obyczaju, ta potęga tradycji jakiejś wieczystej a wiosennej, której ten Człowiek uroczy był źródłem nigdy nie wyczerpanem i którą tak przezacnie ustanawiał we wszystkiem, co czynił i tworzył.
Z tych uroków, z tych powabów niepojętych, wynoszących czyny historji ku najszlachetniejszym odmianom piękna, obrała nas śmierć Józefa Piłsudskiego. Wiemy przecież, iż gdyby nawet udało się nam dalej kroczyć Jego śladami, gdybyśmy nawet nie pobłądzili na drogach, które sam ukazał nam był - na śladach tych i drogach nigdy nie dościgniemy piękna, jakiem promieniował każdy krok Odnowiciela naszego.
Gdy tę książkę czytelnikowi oddaję, nietylko mam na uwadze spowiedź z własnych uczuć względem Pierwszego Marszałka Polski; nietylko dumę spłonioną, nietylko smutek, nietylko wierność najgłębszą, nietylko żal ogromny zwierzyć pragnę potomnym. Oddaję czytelnikowi tę książkę w nadziei, że i ja zdołam przyczynić się choćby w najmniejszym stopniu do przechowania tych cenności, tych sił nadludzkich, tych miar najlepszych, jakie zaszczepił w swem dziele a na które to cnoty nam bliskim Jego, choć zawsze wobec Niego małym ludziom dane było patrzeć i pożywać z tych dóbr i dusze nasze przetwarzać, poprawiać i ulepszać.
Gdy żył, sławę Jego głosiłem, jak mogłem. Gdy odszedł, pragnę tern samem co i dawniej słowem chwały Jego pilnować, świadom rzetelnie, iż w obliczu wielkości niemasz innej zasadniejszej służby, jak tylko wierność.

Na stronie przedtytułowej drzeworyt Atelier Girs-Barcz w Warszawie

stron 85
Wydano nakładem Głównej Księgarni Wojskowej, 1936 r.
twarda introligatorska okładka

stan: dobry +

uwaga: otarcia brzegów okładki, pieczątka przedwojenne biblioteki, środek jak na lata w stanie bdb

(Reg. 3A)