Rok wydania 1958. Ksiażka pierwotnie wydana w 1923. Krytyczne spojrzenie na fenomen ruchu spirytystycznego w XiX w. i na początku XX w. Okładka miękka z obwolutą. Stan obwoluty jak na zdjęciach, stan książki i okładki oceniam jako dobry. Stanisław Wasylewski – przedwojenny i powojenny polski dziennikarz, eseista, krytyk literacki, tłumacz, autor opracowań pamiętników, lwowianin. Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 wszedł w skład konspiracyjnej Rady Narodowej we Lwowie, podległej rządowi RP na uchodźstwie (innymi członkami byli Artur Hausner, ks. Józef Panaś, Adam Bogdanowicz, płk dr Aleksander Domaszewicz, Jan Szczyrek)[3]. Okupację przeżył we Lwowie. Na polecenie wywiadu Armii Krajowej współpracował z proniemiecką „Gazetą Lwowską” pisząc felietony o polskich zabytkach w Małopolsce Wschodniej. W 1945 został za to potępiony przez Związek Zawodowy Literatów Polskich, jednak rok później został zrehabilitowany przez sąd (ponadto rola Wasylewskiego była pozytywnie oceniona przez lwowskie środowisko emigracyjne po wojnie). Po przymusowym wysiedleniu ze Lwowa w 1944 roku przez trzy lata mieszkał w Krakowie, po czym przeniósł się do Opola.