<p class="p1">Wczesna wiosna unosi się w powietrzu, w krajobrazie pełnym chłodnych odcieni różu, szarości i sinych błękitów. Na podmokłym terenie, gdzie resztki topniejącego śniegu wplatają się w kępy pożókłych suchych traw, pięć kaczek  opada nad powierzchnię wody. Ich skrzydła, rozpostarte w locie, zdają się kroić zimne, popielate niebo, pełne wiosennej surowości i oddechu odchodzącej zimy jaką można zaobserwować w północnym krajobrazie Europy.<p class="p2"><p class="p1">Tło obrazu to pejzaż melancholijny, delikatnie rozmyty, jakby otulony mgłą. Roztopy śniegu tworzą w rozlewiskach lustra wody, w których odbija się niebo w odcieniach różowo-sinych  w przylocie kaczek można wyczuć obietnicę nowego początku – życia, które nieuchronnie powraca.<p class="p1">Kaczki, uchwycone w różnym momencie ruchu, zdają się łączyć niebo i ziemię. Ich kolorowe upierzenie harmonizuje z zimnymi kolorami pejzażu. <p class="p1">Cała scena, malarska w swym nastroju, jest pełna spokoju, a zarazem ruchu – to moment przejścia, zawieszenia między zimą a wiosną, ciszą a pierwszymi dźwiękami budzącej się przyrody. Obraz wydaje się opowiadać o ulotności tej chwili, o pięknie zmiennej natury, która wciąż na nowo zaskakuje harmonią swoich przemian.<p class="p1">Sygnatura niestety nieczytelna.<p class="p1">Obraz pochodzi z kolekcji prywatnej. Zakupiony w warszawskim antykwariacie.<p class="p1">Zapraszam do zakupu obrazu.