Przedmiot aukcji:

Tytuł:
PRAWDZIWY „DRAMAT UDANEGO DZIECKA”. TRAGEDIA ALICE MILLER – JAK UKRYTY URAZ WOJENNY ODDZIAŁUJE NA RODZINĘ

Autor: Martin Miller
ISBN: 978-83-7850-785-7

[...] Zdaniem Alice Miller każdy, kto był bity i upokorzony w okresie swojego dzieciństwa, jako osoba dorosła powtarza scenariusz opresji wobec swoich dzieci lub podwładnych. [...]

Być synem Alice Miller wcale nie było pięknie. Wręcz przeciwnie. I mimo tego moja matka stała się znakomitą badaczką okresu dziecięcego. W niniejszej książce próbuję zbliżyć te dwa światy do siebie. […] Oddzielenie się było dla mojej matki prawdopodobnie jedyną możliwością uzyskania po wojnie jakiejkolwiek jakości we własnym życiu. Z jednej strony jej walka jest przede wszystkim napełniającym odwagą przykładem na to, że nigdy nie należy rezygnować z siebie, niezależnie od tego, co się komuś przydarzyło. Natomiast z drugiej strony historia ta ukazuje w przerażający sposób, co może się zdarzyć, gdy głęboki uraz, spowodowany bądź przeżyciem wojny, bądź prześladowaniem, bądź innymi doświadczeniami, wynikającymi z oddziaływania przemocy, kumulując się, nie zostaje przezwyciężony.

Martin Miller

Z recenzji prof. Bogusława Śliwerskiego

Wydana przez Oficynę "Impuls" książka jej dorosłego już syna Martina Millera pt. "Prawdziwy "dramat udanego dziecka" odsłania mroczne tajniki niegodnych postaw i jej rzekomej wrażliwości psychoanalitycznej wobec własnego syna. Tym samym jej światowa sława została publicznie poddana wstrząsowi i deprecjacji przez własnego syna. Zaprzecza on fundamentalnej tezie swojej matki, jakoby każde pokolenie projektowało na następną generację oba rodzaje opresji, przemocy fizycznej i psychicznej, która niejako automatycznie wyzwala „przemoc z przemocy".

Zdaniem Alice Miller każdy, kto był bity i upokorzony w okresie swojego dzieciństwa, jako osoba dorosła powtarza scenariusz opresji wobec swoich dzieci lub podwładnych. Szczególnie dotyczy to dziecka, które doświadcza "czarnej pedagogiki" w pierwszych latach swojego życia, kiedy to toksyczni rodzice łamią jego wolę, dysponują nim jak przedmiotem, biją czy fizycznie je upokarzają bez obawy, że może ono oddać czy się zemścić. Syn przerywa milczenie w kilka lat po śmierci Alice Miller.

Dziecko stara się wprawdzie bronić przed tymi nieprawościami, kiedy potrafi już artykułować swój ból lub gniew, ale w istocie i to jest mu zabronione, gdyż rodzice nie mogą wytrzymać jego reakcji obronnej (krzyku, płaczu, wybuchu wściekłości). Za pomocą różnych środków przymusu odmawiają mu prawa i do takich reakcji. Dziecko uczy się być cicho. Jego milczenie zaś potwierdza słuszność i skuteczność stosowanej zasady wychowania, ale zarazem negatywnie wpływa na jego późniejszy rozwój. Uczucia dziecka zostały zniewolone, została także stłumiona potrzeba ich artykułowania, bez nadziei na jej zaspokojenie.

Jak się okazuje, wymuszone opresją i podłością milczenie małego dziecka zostaje przerwane, kiedy ono staje się dorosłe i może bez lęku wyrazić swój ból, podzielić się cierpieniem i także dramatem matki uwikłanej w małżeńską przemoc. Warto przeczytać tę wstrząsającą lekturę, by tym bardziej zrozumieć dramat nie tylko dziecka, ale także wcześniej poddanej opresji jego matki.

z języka niemieckiego przełożyła Katarzyna Kumpf